به گزارش نخست نیوز،
میراث جهانی یونسکو نام عهدنامهای بینالمللی است که در تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۷۲ میلادی به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید. اساس و پیشینه و دلیل ثبت جهانی آثار میراث فرهنگی و طبیعیِ دنیا در این سازمان به وقوع ۲ جنگ جهانی که سبب تخریب و نابودی بسیاری از آثار تاریخی در سراسر جهان بخصوص در کشورهای اروپایی شد، بازمیگردد. از این رو با شدت گرفتن جنگ در سالهای اخیر سازمان ملل قانون دیگری در این راستا تصویب کرد که براساس آن، هرگونه تخریب آثار عضو فهرست میراث جهانی یونسکو، جنایت جنگی حساب شود.
موضوع این عهدنامه در حقیقت حفظ آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی بشر است که اهمیت جهانی دارد و متعلق به تمام انسانهای زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص است و بر پایه این کنوانسیون، کشورهای عضو یونسکو میتوانند آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت به عنوان میراث جهانی کنند.
حفاظت از این آثار پس از ثبت ضمن باقیماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوط، به عهده تمام کشورهای عضو خواهد بود. گفتنی است که مکانهای میراث جهانی ثبتشده در یونسکو، مکانهایی نظیر جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه، ساختمان، مجموعهها و یا روستا و شهر است.
معیارهای قرار گرفتن در فهرست میراث جهانی
بر این اساس، هر مکان دستکم باید یکی از ۱۰ معیار یونسکو را داشته باشد تا در فهرست آثار میراث جهانی قرار گیرد. این معیارها متشکل از ۶ دسته فرهنگی و ۴ دسته طبیعی شامل موارد ذیل هستند:
معیارهای فرهنگی: ۱- نشاندهنده یک شاهکار از نبوغ و خلاقیت انسانی باشد. ۲- نشاندهنده تبادل ارزشهای بشری در یک بازه زمانی در یک منطقه فرهنگی از لحاظ پیشرفت در معماری یا فناوری، برنامهریزی شهری یا طراحی چشمانداز باشد. ۳- گواهی بیهمتا یا دستکم استثنایی بر یک سنت فرهنگی یا تمدن زنده یا از میان رفته باشد. ۴- نمونه برجستهای در معماری یا تکنولوژی که مرحلهٔ مهمی از تاریخ بشر را نشان دهد. ۵- نمونه برجستهای از تعامل بین انسان و محیط زیست یا نماینده یک فرهنگ باشد. ۶- بهطور مستقیم یا ملموس مرتبط با رویدادها یا سنتهای زندگی، افکار و عقاید یا آثار هنری یا ادبی دارای اهمیت عالی جهانی باشد.
معیارهای طبیعی: ۱- پدیدهٔ بینظیر طبیعی با زمینههای استثنایی و زیباشناسی باشد. ۲- نمونه برجسته از مراحل و تغییرات تاریخ زمینشناسی باشد. ۳- نمونهٔ برجسته از فرایندهای زیستمحیطی و بیولوژیکی در تکامل و توسعه زمینی، اکوسیستمهای ساحلی و دریایی و جوامع از گیاهان و حیوانها باشد. ۴- شامل زیستگاههای طبیعی مهم از نظر تنوع زیستی و حاوی گونههای در خطر باشد.
در این فهرست کشور ایتالیا با ۶۰ اثر میراثی فرهنگی و طبیعی، چین (۵۹ اثر)، آلمان (۵۴ اثر)، فرانسه (۵۳ اثر)، اسپانیا (۵۰ اثر)، هند (۴۳ اثر)، مکزیک (۳۵ اثر)، انگلیس و ایرلند شمالی به عنوان بریتانیای کبیر (۳۵ اثر)، روسیه (۳۲ اثر) و ایران با ۲۸ اثر، در ردیف ۱۰ کشور نخست یونسکو و دارای بیشترین ثبت آثار میراث جهانی هستند.
منبع ایسنا
دیدگاهتان را بنویسید