کیانوش رستمی قهرمانی اروپا را هم از دست داد!
به گزارش نخست نیوز، داستان فیلم در زمان موشکباران تهران در دهه ۶۰ اتفاق می‌افتد و روایتگر داستان زندگی یک خانواده است که پس از ترکیدن یک زودپز و مجروح شدنشان ماجراهای جالبی برایشان رقم می‌خورد. سیروس با بازی محسن تنابنده یک جوان بیکار است که همراه باجناقش شاهین با بازی نوید محمدزاده، مشغول کارهایی مثل رد و بدل کردن نوار ویدئو و امثال آن در دوران بعد از انقلاب شده‌اند.
این دو باجناق در خانه پدرزن خود به نام قدرت زندگی می‌کنند اما نکته اینجاست که پس از مرگ همسر سیروس، او باز هم با خانواده قدرت زندگی می‌کند و به کارهای خلافشان با شاهین ادامه می‌دهد. در این میان انفجار زودپز در تعمیرگاه قدرت، زندگی این دو باجناق را تغییر می‌دهد. آن‌ها به دنبال آن هستند که قدرت را شهید یکی از بمباران‌های تهران معرفی و از این موضوع سوء‌استفاده کنند.
این خط داستانی زودپز است و از همان چند دقیقه ابتدایی فیلم شاهین و سیروس مدام برای جنازه قدرت نقشه می‌کشند و مخاطب را با تصمیم‌گیری‌های غیرمنطقی خود به خنده وامی‌دارند.
محسن تنابنده، نوید محمدزاده، محمود جعفری، گلاره عباسی، روزبه حصاری، شیرین اسماعیلی، ساقی حاجی‌پورو… از جمله بازیگران این فیلم سینمایی هستند.
این فیلم نخستین تجربه کار کمدی نوید محمدزاده است و همبازی بودن او با محسن تنابنده موقعیت خاصی را به وجود آورده که موجب انفجار زودپز در سینما شده است.
چرا کارگردان زودپز تغییر کرد؟
منصور سهراب‌پور، تهیه‌کننده زودپز درباره نحوه شکل‌گیری این فیلم گفت: ماجرا از آنجا آغاز شد که قصه اولیه توسط تورج اصلانی به من پیشنهاد شد، پس از بررسی دیدم این قصه ظرفیت یک کار خوب را دارد. به این ترتیب در دستور کار قرار دادیم و پس از چند بار بازنویسی به مرحله تولید رسیدیم.
او با اشاره به اینکه قرار بود ابتدا کارگردان دیگری فیلم را بسازد، درباره همکاری با رامبد جوان به عنوان کارگردان فیلم بیان کرد: رامبد جوان یکی از بهترین و بی‌حاشیه‌ترین کارگردانان سینمای ماست. ایشان زمانی که در کنار پروژه قرار گرفت آن قدر منظم و پرانرژی بود که فرای تصور من بود. البته ابتدا قرار بود کار را کارگردان دیگری بسازد اما به خاطر اینکه با ایشان مسیر قصه به درستی طی نمی‌شد و ممکن بود به لحاظ کیفی و استاندارد لازم دچار مشکل شویم در همان ابتدای ساخت تصمیم گرفتیم آقای جوان کارگردان زودپز باشد و ایشان قبول کرد.سهراب‌پور افزود: رامبد به درستی تیم را مدیریت و راهبری می‌کرد، ارتباط خیلی خوبی هم با بازیگران و عوامل داشت که در خروجی کار مؤثر بود. ما همکاری خیلی خوبی داشتیم به همین خاطر زودپز مورد اقبال مخاطب هم قرار گرفت.
فتح گیشه با سلبریتی‌ها
تهیه‌کننده فیلم پرفروش زودپز معتقد است حضور بازیگران مطرح در فروش فیلم‌ها مؤثر است و در این رابطه عنوان کرد: ما سعی کردیم متناسب با قصه و نقش‌ها بازیگران را انتخاب کنیم. به نظرمان برای این قصه انتخاب بازیگران شناخته شده بهتر بود. بازخورد خوبی هم از جانب مخاطب نسبت به نقش‌آفرینی این عزیزان دریافت کردیم. بدون شک حضور بازیگران شناخته شده در فروش فیلم تأثیر دارد و فیلم بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
سهراب‌پور با اشاره به نقش‌آفرینی متفاوت محسن تنابنده و نوید محمدزاده گفت: این دو عزیز از قابلیت‌های بالایی برخوردارند و بسیار خلاق‌اند. در واقع خلاقیت در وجود تنابنده و محمدزاده نهفته است. واقعیت این است که آن‌ها دریافت خوبی از نقششان داشتند. از همه مهم‌تر تعاملات خیلی خوبی میان دو نقش اصلی ما برقرار شده بود و حتماً راهبری و کارگردانی رامبد جوان هم در درخشش کاراکترها بی‌تأثیر نبوده است.
چرا سینما در اختیار ژانر کمدی است؟
به گفته تهیه‌کننده این فیلم، زودپز حدوداً ۷۵ میلیارد در سال گذشته هزینه داشته است. او درباره چالش‌های ساخت این فیلم خاطرنشان کرد: ساخت قصه زودپز، راه رفتن روی مسیر باریک بود چون یک قصه خنثی و بیرنگ نبود. طبعاً چالش‌هایی داشتیم. مهم‌ترینش اینکه ما در بخش خصوصی فعالیت کردیم و پشتوانه‌ای نداشتیم. در سینمای ما فقدان قصه‌گویی وجود دارد، ما تلاش کردیم سینمای قصه‌گو داشته باشیم و فیلمی بسازیم که پر از تصویر و سینماست، ما بازآفرینی دهه ۶۰ را داشتیم و با وجود شرایط خاص و حساسیت‌هایی که بود باز هم توانستیم دِینمان را نسبت به آن دهه ادا کنیم و خوشحالیم فیلم مورد اقبال مخاطب قرار گرفته است.این تهیه‌کننده سینما در پاسخ به این پرسش که چرا در دو سال اخیر سینمای ما به سوی ساخت کمدی رفته است، گفت: علت اصلی آن به نهادی برمی‌گردد که پروانه ساخت می‌دهد. به نظرم آن‌ها مسیر را برای کارهای کمدی تسهیل کردند تا تولید به این سمت سوق پیدا کند. در واقع این روزها به کار اجتماعی سخت‌تر پروانه می‌دهند. همین می‌شود که بیشتر کارگردانان تمایل داشته باشند به سوی ساخت کمدی بروند. وی افزود: از طرف دیگر با شرایطی که از زمان کرونا در کشور به وجود آمد و سه سالی که به سینما نسبت به مشاغل دیگر بی‌توجهی و تقریباً دچار ورشکستی شد؛ سینمای کمدی برای جذب دوباره مخاطب فعال‌تر شد. همچنین مخاطب به لحاظ روحی و روانی نیاز به فضای شادتر داشت و ناخودآگاه سینمای ما به این مسیر کشیده شد و اقبال مخاطب مسیر را ادامه‌دار کرد.
چالش‌ها و راهکارهای سینمای بخش خصوصی
سهراب‌پور نبود قصه و فیلم‌نامه خوب را علت اصلی دوری مخاطب از سینما دانست و بیان کرد: پایه و زیرساخت هر اثر قصه و فیلم‌نامه‌اش است. ما در این حوزه ضعیف عمل کردیم. مرکزی وجود ندارد که قصه‌ها در آنجا جمع‌آوری شود و روی قصه‌هایی که می‌تواند دغدغه مخاطب امروز باشد متمرکز شویم تا آن‌ها را برای تأثیرگذاری بیشتر تبدیل به فیلم کنیم. مراکز خوراک‌دهی به سازندگان ضروری است با افراد متخصص و صاحبنظر در حوزه قصه و ایده‌پردازی گفت‌وگو کنند و با تنوع قصه‌ای بیشتری محتوا تولید شود. نیاز به حمایت سازمان سینمایی در این حوزه است تا فیلم‌سازان بتوانند نظر مخاطب را به خودشان جلب کنند.
تهیه‌کننده ساخت ایران در ارتباط با انتقادهای منتقدان نسبت به سینمای خصوصی و عدم حمایت از این هنرمندان نیز اظهار کرد: ما سازمانی به عنوان سازمان سینمایی داریم که در آنجا سلایق و تفکرات خاصی در دوران مختلف دولتی اتفاق می‌افتد. متأسفانه این طور بوده که در دوره‌های مختلف هیچ حمایتی از سینمای بخش خصوصی انجام نشده است. نمی‌دانم چه سیاستی پشت آن است هر چه که هست غلط است. در کلام بسیاری از سینماگران بزرگ وجود دارد که از کار فرهنگی بخش خصوصی هم حمایت شود اما هیچ وقت اتفاق ویژه‌ای در این رابطه نیفتاده و صرفاً موضوعاتی که در دستور کارشان بوده حمایت شده است.
منبع قدس آنلاین
دیدگاهتان را بنویسید