به گزارش نخست نیوز، دکتر علی خسروشاهی_ این رفتار مسوولان ایرانی اشتباه بود. در شرایط جنگی، این رفتار به مراتب اشتباه تر است چرا که حس ناامنی بزرگی را ایجاد می کند.
وقتی اتفاق بزرگ و مهمی در سطح حمله نظامی به کشور رخ می دهد مسوولان حتما باید با موضع گیری و اعلام حضور، هم ابراز وجود کنند و هم به مردم خود اطمینان دهند که مشغول انجام وظایف و ماموریت های خود هستند.
در بامداد حمله، مسوولان ایرانی باید به سرعت و در فاصله های کوتاه، با مردم صحبت و جزییات صحیح اتفاقات را منتشر می کردند تا هم قوت قلب و آرامش را به جبهه خودی می دادند هم مانع از انتشار خبرهای نادرست، جعلی و بزرگنمایی شوند و هم فضای اطلاع رسانی را از دشمن بگیرند. با غیاب مسوولان ایرانی در فضای اطلاع رسانی بامداد حمله، این فضا به دشمن واگذار شد.
ایران نسبت به جمعیت خود، بیشترین تعداد رسانه شامل روزنامه و خبرگزاری و پایگاه خبری را دارد. در هیچ کشور جهان، سازمان ها و نهادهای دولتی و حکومتی این تعداد رسانه رسمی و غیررسمی وابسته به خود ندارند اما عجیب اینکه در روز واقعه، به ابتدایی ترین حالت ممکن، کل عملکرد اطلاع رسانی خود را در سکوت خلاصه می کنند.
اما پیش بینی می شود نتانیاهو تلاش می کند “شرایط جنگی” برای ایران را حفظ کند. بخش زیادی از اجرای این برنامه، از طریق زنده نگاه داشتن امکان حملات نظامی مستقیم میان دو طرف است.
برقراری وضعیت شرایط جنگی علیه یک کشور شبیه جنگ با آن کشور است چرا که مجموعه ای از شرایط منفی از جمله لغو میزبانی مسابقات ورزشی، تعلیق پرواز شرکت های خارجی و سرمایه گذاری های خارجی را علیه آن کشور تحمیل می کند تا به این وسیله بتواند آسیب بیشتری به کشور دشمن خود وارد کند.
با بررسی واکنش ها بعد از حمله اسراییل به ایران، پیش بینی می شود ایران پاسخی از جنس وعده صادق 1 و 2 نخواهد داشت بلکه تلاش می کند از راه های دیگری، به اسراییل ضربه بزند.
از طرفی اسراییل تلاش می کند در آینده برای اجرای برنامه های خود علیه تهران و وارد کردن آسیب بیشتر، حملات مستقیم به ایران را تکرار کند. ایران باید به لحاظ سیاسی، دیپلماتیک و نظامی مانع از تکرار حمله علیه خود شود. جلوگیری از وقوع حمله، بر مقابله باحمله اولویت دارد.
اسراییل از مسیر آسمان لبنان، سوریه و عراق به ایران حمله کرد. برخلاف برخی پیش بینی ها، از خلیج فارس و شبه جزیره عربی استفاده نکرد. دلیل آن هم مشخص است. مسیر اسراییل تا ایران از طریق سوریه و عراق هم نزدیک تر است و همچون این دو کشور پدافند قوی ندارند برای جنگنده های اسراییل امن هستند و هم اینکه این کشور در دهه های اخیر بارها با حمله به سوریه و عراق، هم تجربه کسب کرده اند و هم مانع از تقویت دفاع هوایی این دو کشور شده اند. در نتیجه پیش بینی می شود در آینده نیز اسراییل برای باز نگه داشتن مسیر حمله به ایران از طریق آسمان عراق و سوریه، همچنان سامانه های پدافندی این دو کشور را بمباران کند و مانع از تقویت و تاثیرگذاری آنها شود.
دیدگاهتان را بنویسید