کشف شیرخشک‌های قاچاق در سراوان
به گزارش نخست نیوز، هر ساله ایام تابستان مسافران به چهارمحال و بختیاری که به نسبت سایر مناطق، آب و هوای خنکی دارد سفر می‌کنند، مسافرانی که گاهی هتل‌ها و اقامتگاه‌ها را برای اقامت انتخاب می‌کنند و یا برخی باتوجه به شرایط، چادر زدن در پارک را ترجیح می‌دهند.
این روزها چادرهای رنگارنگ در پارک‌ها و ورودی شهر شهرکرد خودنمایی می‌کند، چادرهایی که گاهی برای ساعت‌ها برپا می‌شود و مردمی که به استراحت می‌پردازند، اما متاسفانه گاهی چادرها برای مدت طولانی برپا بوده و به عنوان مسافر شناخته نمی‌شوند.
متاسفانه افرادی که آسایش را از مردم شهر می‌گیرند، کسانی که برای ساعتی و استفاده از هوای خنک به پارک‌ها روی می‌آورند و همین که می‌خواهند چند دقیقه‌ای را در فضای بیرون از خانه و آن هم در پارک‌ها بگذرانند افرادی این آسایش و لذت را از آن‌ها می‌ربایند.
افرادی که به عنوان مسافر نه، بلکه به عنوان مهمان چند ماهه پارک‌ها را برای درآمد در این شهر انتخاب می‌کنند، مردمی معترض که در امان نیستند، حتی برای خوردن یک خوراکی ساده کودکانی جلوی آن‌ها ظاهر می‌شوند که از حضور در پارک پشیمان هستند.
کسانی که چهره پارک‌ها را با چادرهای رنگارنگ از حالت زیبایی خارج کرده و حتی با بستن طناب لباس‌های خود را آویزان می‌کنند.
به راستی زمانی چادر زدن در پارک‌ها ممنوع بود، اما اکنون چه شده که هر شخصی به راحتی چادر خود را نه برای یک روز بلکه حتی ماه‌ها برپا می‌کند و کسی نظارتی ندارد، چرا در بسیاری از شهرها زدن چادر در پارک ممنوع است؟ آیا نظارت‌ها مشکل دارد یا فرهنگ در آن شهرها به خوبی نهادینه شده که صرفاً نشستن مسافر برای چند ساعت در پارک ایرادی ندارد و برای استراحت می‌تواند از هتل‌ها و هتل آپارتمان‌ها و یا محل اسکان مسافر در مدارس استفاده کند، از طرفی آمدن هر مسافر به اقتصاد آن شهر کمک می‌کند، اما در شهرکرد، مسافران نه تنها به اقتصاد شهر کمک نمی‌کنند بلکه با وجود کودکانی که از استان‌های دیگر وارد شهر می‌شوند و به تکدی‌گری مشغول هستند، باعث زشت نشان دادن چهره شهر می‌شود.
حال سوال اینجاست چرا اجازه می‌دهیم که افرادی این شهر را برای تکدی‌گری انتخاب کنند و حتی هر روز به تعداد آن‌ها افزوده شود، چرا مردم باید به آن‌ها کمک کنند، در حالی‌که می‌دانند مستحق کمک نیستند، چراهای زیادی در ذهن شهروندان وجود دارد که همگی نشان از نارضایتی آن‌هاست و اینکه آیا تنها شهرداری در این مساله متولی است یا باید دیگر دستگاه‌ها کمک کنند تا پارک‌ها محلی برای استراحت و تفریح خانواده‌ها باشد نه اینکه محلی برای درآمد متکدیان.
نارضایتی شهروندان شهرکرد از متکدیان داخل پارک‌ها
یکی از شهروندان که به شدت به این وضعیت معترض است، به خبرنگار نخست می‌گوید: از صبح تا عصر سرکار هستیم و تنها شب‌ها فرصت داریم که بچه‌ها را به پارک بیاوریم تا کمی تفریح کنند.
اما چند بار که در پارک قصد نشستن داشتیم متاسفانه کودکانی کم سن و سال ما را دوره کردند و اصرار داشتند که کمی از خوراکی‌هایمان را به آن‌ها بدهیم، جالب اینجا بود که یک بار برای اینکه از دستشان رها شویم، کمی از خوراکی را به یکی از آن‌ها دادیم و همگی با هم دویدند و در چادری که کمی آن‌طرف‌تر بود رفتند.
متاسفانه چند شب دیگر هم که رفتیم باز هم همان بچه‌ها نزدیکمان شدند و درخواست کمک کردند، واقعا از این وضعیت ناراضی هستیم، چرا باید چنین افرادی در پارک به قصد مسافر وارد شهر شوند و به تکدی‌گری بپردازند.
چرا باید این افراد شهرکرد را جایی برای کسب درآمد بدانند، مردمی که درآمد آن‌چنانی ندارند و باید به اجبار به این افراد کمک کنند، چرا کسی مانع از فعالیت آن‌ها نمی‌شود.
یکی از خانواده‌ها که با آشنایانی که از استان دیگر مهمان‌شان بودند، می‌گوید: چند شب پیش تصمیم گرفتیم در یکی از پارک‌ها چند ساعتی به همراه مهمان‌هایمان که از استان دیگری بودند را در پارک بگذرانیم، همین که دقایقی نشستیم چند کودک از دور به سمت ما آمدند، مشغول خوردن آجیل و تنقلات بودیم که ابتدا دستشان را دراز کردند تا کمی در دستشان بریزیم.
حتی به کم قانع نبودند که به اجبار از خودمان دورشان کردیم، هر ساله ما میزبان آشنایان از مناطق مختلف کشور هستیم که به دلیل آب و هوای خنک در سال حداقل یک‌بار مهمان ما می‌شوند، اما این بار پارک پر شده بود از چادرهایی که متکدیان آن‌ها را برپا کرده بودند، متکدیانی که شهرکرد را برای درآمد انتخاب کرده و مردمی که آسایش ندارند که چند ساعتی را با خانواده در پارک بگذرانند و سریع محل را ترک می‌کنند.
منبع ایسنا
دیدگاهتان را بنویسید