جوانان و پیران، دست در دست هم، با گام‌هایی استوار و قلبی پر امید، از روی آتش می‌پرند و زمزمه‌ می‌کنند زردی من از تو، سرخی تو از من، گویی با این آیین کهن، تمام غم‌ها و کدورت‌های سال گذشته را در آتش می‌سوزانند و با آغوشی باز به استقبال بهار و سال نو می‌روند.