×
×
جدیدترین‌‌ها

چهارشنبە‌سوری، رقص آتش در میانه رسم باستان

  • کد نوشته: 121914
  • ۲۸ اسفند ۱۴۰۳
  • جوانان و پیران، دست در دست هم، با گام‌هایی استوار و قلبی پر امید، از روی آتش می‌پرند و زمزمه‌ می‌کنند زردی من از تو، سرخی تو از من، گویی با این آیین کهن، تمام غم‌ها و کدورت‌های سال گذشته را در آتش می‌سوزانند و با آغوشی باز به استقبال بهار و سال نو می‌روند.
    چهارشنبە‌سوری، رقص آتش در میانه رسم باستان

    به گزارش نخست نیوز ، هنگامی که خورشید رخ برمی‌تابد و سایه‌ها بلندتر می‌شوند، قلب کردستان به تپش می‌افتد، آتش، این عنصر مقدس، در قلب این جشن باستانی زبانه می‌کشد و روشنایی‌اش، تاریکی را پس می‌زند.

     

    این آیین دیرین، «چهارشنبه‌سوری»، هم‌نفس با تاریخ، پیچ و خم روزگار را پیموده و گاه رنگ دگرگونی به خود دیده است. با این همه، پس از هزاره‌ها، هنوز یادگاری است از تبار کهن، برای نسل‌هایی که از نژاد آریایی زاده خواهند شد.

     

    کردستان، مهد اصالت و فرهنگ‌ها، در پاسداشت این میراث گرانبها، امانت‌داری بی‌مثال بوده و آیین چند هزار ساله‌اش را با کمترین تغییری، به یادگار نگاه داشته است.

     

    رقص و پایکوبی مردمان کرد به دور آتش، رقصی در میانە بزم باستانی ایران زمین است، مردمان، دست در دست، گرداگرد آتش گرد می‌آیند، هیزم‌های انباشته شده، با شعله‌های سرکش خود، گرمایی دلنشین به شب می‌بخشند و عطر دود، خاطرات کهن را زنده می‌کند؛ آنها با گام‌هایی استوار و دلی پر امید، به دور آتش می‌چرخند و پایکوبی می‌کنند، گویی با هر چرخش، غم‌ها و کدورت‌های سال گذشته را به دست باد می‌سپارند.

     

    پریدن از روی آتش، رسمی که هنوزم کە هنوز است پابرجاست؛ آتش، نمادی از پاکی و تطهیر، در این شب جایگاهی ویژه دارد، مردمان، با گفتن جملاتی چون «زردی من از تو، سرخی تو از من»و «غم برو شادی بیا، محنت برو روزی بیا»، از روی آتش می‌پرند. این آیین کهن، نه تنها یک سنت است، بلکه دعایی است برای سلامتی، شادی و برکت در سال نو.

     

    دود کردن اسپند، رسمی مقدس در شب چهارشنبه‌سوری است. عطر خوش اسپند، فضا را پر می‌کند و دود آن، همچون ابری محافظ، بر فراز خانواده‌ها گسترده می‌شود، این رسم، نمادی است از تحکیم پیوند خانوادگی و دور کردن چشم بد از زندگی.

     

    شکستن کوزه یکی از رسم و رسوم دیرینه کردستانی‌ها در شب چهارشنبە سوری است، کوزه‌های کهنه، نمادی از غم‌ها و ناملایمات سال گذشته، در این شب به زمین زده می‌شوند و می‌شکنند. شکستن کوزه، نه تنها یک رسم است، بلکه آرزویی است برای دور کردن بلا و مصیبت از زندگی.

     

    قاشق‌زنی رسم دیگری است، در کوچه‌های تاریک، صدای قاشق‌ها به گوش می‌رسد، دختران و پسران جوان، با چهره‌های پوشیده، به در خانه‌ها می‌روند و با قاشق‌زنی، طلب هدیه و روزی می‌کنند. این رسم، یادآور باورهای کهن است، زمانی که مردم معتقد بودند ارواح مردگان در این شب به میان زندگان بازمی‌گردند.

     

    فال گوش ایستادن، رسمی است که در شب چهارشنبە‌سوری در کردستان برگزار می‌شد؛ در سکوت شب، دختران جوان، به امید شنیدن خبرهای خوش، به در خانه‌ها گوش می‌سپارند. فال‌گوش، آیینی است که در آن، کلمات رهگذران، به عنوان نشانه‌هایی از آینده تعبیر می‌شوند.

     

    تخم‌مرغ شکنی از دیگر رسوم این شب باستانی است، تخم‌مرغ‌های رنگی، در دستان جوانان، به میدان نبرد می‌روند، هر تخم‌مرغی که می‌شکند، یک باخت است، اما هر باخت، فرصتی است برای شادی و خنده؛ این بازی، نمادی است از هیجان و سرزندگی که در آستانه بهار، در قلب‌ها شکوفه می‌زند.

     

    برگزاری چهارشنبه سرخ و آتشین پایان سال در کردستان، با آداب و رسومی رنگارنگ همراه است که هر یک، چون نگینی بر تارک این جشن می‌درخشند.

    منبع ایسنا

    <div id="mediaad-g3v2q"></div> <div id="mediaad-jrNj"></div>

    سایر اخبار

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *