نخست نیوز :مهرشاد عنبری- ورزشگاهی که افتتاحیه ان به سال ۱۳۱۸ باز می گردد که فراز فرودهای فراوانی را تجربه کرده است ، اگر زبان داشت و میتوانست بگوید چه بزرگانی در این مجموعه شناخته و به شهرت رسیدند چه مربیانی که در ان اموزش دادند و برای میهن افتخار افرین تربیت کردند و چه تماشاچیانی با شور و نشاط برایشان هورا کشیدند و دست زدند اما امروز یا در میان ما نیستند و یا حتی نام و خاطراتشان به فراموشی سپرده شده است .
ورزشگاهی که همه طیف ورزشکاران را در دل خود جای داده و انقدر زیر بال پر ورزشکاران را گرفته تا نام و پرچم ایران را در اقصی نقاط دنیا به اهتزاز در اوردند .
قبل از افتتاح مجموعه ازادی ، و تختی در تهران و حتی اسیا با ظرفیت ۲۵۰۰۰ نفر یکه تاز بود. میزبان تمام دیدارهای داخلی و خارجی حتی بعداز انقلاب بدلیل دسترسی آسان سر زنده و پا برجا بود . اما به یکباره همه پیکارهای فوتبال در این مجموعه به اندازه مسابقات پیش کسوتان در زمین فوتبال به ابعاد ۴۰ در ۱۶ تنزل یافت .
زمین چمن شماره یک ان در حال حاضر بیشتر شباهت به شالیزار یا گندم زار شده و گه گاهی بعضی از تیمهای شرکتی و یا مدارس فوتبال در ان اموزش ویا مسابقه برگزار می کنند .
پیست تارتان ان در زمان های نه چندان دور یکی از جذابترین پیست با قابلیت های استاندارد ورزشگاهها ی کشور محسوب می شد که اثار و رد پای بسیاری از دوندگان ایران و اسیا دران بجا مانده است . اما امروزه به جاده شوسه بیشتر شباهت پیدا کرده است وحتی قابلیت اجرای مسابقات نیمه اماتور را هم ندارد .
سکوی تماشاچیان کاملا مخروبه ، که دل دماغ نشستن هم برای افراد بجا نگذاشته خیره شدن به آن دل هر بیننده ای را می ازارد .
مجموعه ای مهجور در دل تهران بزرگ که نیم نگاهی هم به ان نمی شود .
منظور از نگارش این یادداشت این نیست که حتما انجا را برای ۲۵۰۰۰ نفر تجهیز کنند و رقابتهای لیگ برتر را برگزار کنند .
مجموعه شیرودی برای فعالان دهه های ۴۰، ۵۰،و ۶۰
(یک نوع ) نوستالژی همراه با احساس غمانگیز و شادی ورزشکاران ، ورزش دوستان ،و موقعیتهای گذشته است.
این مجموعه در قلب پایتخت و بعبارتی یکی از اولین مکانهای ورزشی اماتور و حرفه ای بوده ،
که امروزه ان قامت ، سرافرازیش را بدلیل بی تدبیری به محاق سپرده اند.
ایا واقعا در کشور بودجه یا مدیری که به این فضا توجه داشته باشد نداریم ؟
حداقل با واگذاری این مجموعه در یک مناقصه (بین المللی ) و عواید آن به شرکتهای طرف مناقصه به مدت معین براساس قوانین جاری کشور نسبت به احیا و بهره برداری ان اقدام نمایید .
قرار نیست هربار شاهد ویرانی و مخروبه شدن یکی از تاسیسات پایتخت باشیم لابد پس از این نوبت تختی ، سپس ازادی خواهد بود .
دیدگاهتان را بنویسید