ارشیا پهلوان ما
نخست نیوز :مهرشاد عنبری_عبارت فوق برای ورود به داستان مربیان پایه‌هاست که از خامی و بی‌تجربگی بازیکنان پایه هاو با وعده‌های اغواکننده، بدون معیار و ارزش‌های اخلاقی آن ها را جذب و سپس آینده آنان را به کما می‌برند .
این‌گونه تصور میشود تمام تیم های یک باشگاه از بزرگسالان تا نونهالان مربیان تیم ها به‌طور تسلسل وزنجیر وار و به ترتیب گروه سنی باید با یکدیگر در تعامل باشند و گپ این امر می‌تواند تبعات منفی را برای باشگاه‌ها و بازیکنان به همراه داشته باشد .
این امر در فرایند جابجایی و ارتقای بازیکنان مستعد موجب تصمیمات عادلانه، صعود طرفین را در بر خواهد داشت .
اگر محتوای مذکور یک اصل و قانون‌گذاری شود برای رسیدن به اهداف عالیه و کشف استعدادها ، گام بزرگی برداشته‌شده است .
چیدمان مربیان در باشگاه‌های بزرگ عکس قصه را بیان میکند که بسیاری از مربیان در سطوح مختلف هیچ تعاملی با یکدیگر را نداشته و هرکدام از مربیان منافع خود را بیش از بازیکنان و باشگاه‌ها در نظر می‌گیرند ،و سرمربیان هر تیم بخصوص امیدها، پس از جذب بازیکنان قابل، با ترفندهای مختلف و وعده‌های فریبنده بازیکنان نامی را به دام خود کشانده و سپس در کوران کار به علت عدم ارتباط با سرمربیان بزرگسالان و ناتوانی در معرفی بهترین‌ها آن‌ها را ناکام می‌گذارند و اندوه این ماجرا بعد از چند دیدار محرز شده و بازیکنان تاپ، کورس جدایی از تیم را با کم‌کاری و ایجاد حاشیه می‌نوازند و چون سرمربیان تعدادی از امیدها، از پختگی و تجربه کافی برای رهبری و مدیریت تیم ها برخوردار نیستند به حاشیه رفته و عنان کار از ید آن‌ها خارج میشود و بازتاب ان فرصت سوزی و نابودی استعداد و سرمایه‌های ملی خواهد بود .
برای تحقق وبرون رفت از این بحران که اکثر تیم ها با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند و همچنین بازیکنان قابل، به حقوق واقعی خود دست یابند ، مدیران باشگاه‌ها باید با انتخاب سرمربیان تیمهای امید و بزرگسالان تعامل مکتوب ایجاد کرده و برای معرفی بازیکنان، آیین‌نامه وزن (اندازه ) شده تنظیم و به رویت امضا طرفین ( سرمربیان بزرگسالان و امیدها)گذارند و بر اساس توافق، به همکاری دوسویه بپردازند .در غیر این صورت هرکدام از مربیان به سمت‌وسوی خواسته‌های خود رفته و سبب حاشیه‌های پیش‌بینی‌نشده می‌شوند.
دیدگاهتان را بنویسید