رویای ناکامِ «درمان رایگان»؛

کارگران و بازنشستگان باید قید دارو و درمان را بزنند؟!

به گزارش نخست نیوز ،«از ادامه درمان منصرف شدیم، قید درمان را زدیم؛ ما خانه و ملک نداریم که بفروشیم و شیمی درمانی را ادامه دهیم….». اینها صحبت‌های یک کارگر بازنشسته است که از توقف اجباری درمان سرطان همسرش می‌گوید؛ او از داروهایی می‌گوید که پول خرید آن‌ها در یک ماه از سه ماه حقوقی که دولت به بازنشسته می‌دهد، بیشتر است….

توقف ناچار و ناخواسته‌ی درمان بیماری‌های خاص، یک اتفاق نادر نیست؛ اعضای کانون‌های بازنشستگی از مراجعه بازنشستگانی می‌گویند که مرتب برای دریافت وام ضروری مراجعه می‌کنند اما موفق به دریافت آن نمی‌شوند؛ هدف بسیاری از این بازنشستگان از درخواست مکرر وام، تامین داروهای بیماری‌های خاص برای یک یا نهایت دو ماه است و وقتی موفق نمی‌شوند از هفت‌خوان رستم عبور کنند و چندرغاز وام بگیرند، از آنجایی که دست‌شان به جایی نمی‌رسد، درمان را تعطیل می‌کنند.

گرانی در چند سطح

وضعیت درمان کارگران و بازنشستگان با درآمد ثابت و حداقلی، در سال قبل به مرحله بحران رسیده بود؛ اما بدون تردید ناگواری اوضاع در سال جدید تشدید می‌شود؛ از یکسو، ارز ترجیحی دارو و تجهیزات پزشکی در سال جدید حذف شده است؛ زمستان قبل، کیانوش جهانپور، سخنگوی پیشین وزارت بهداشت، هشدار داده بود که حذف ارز ترجیحی دارو و آزادسازی قیمت‌ها، بدون حمایت دولت از مصرف‌کنندگان، می‌تواند در ماه‌های اول سال آینده به «گرانی، کمیابی و کمبود شدید دارو» منجر شود. دولت سال قبل نرخ ارز دارویی را از ۴۲۰۰ تومان به ۲۸۵۰۰ تومان افزایش داد و حالا برای سال جدید، این نرخ را به ۳۸۵۰۰ تومان رسانده است.

منبع ایلنا