نخست نیوز : علمای دین، دانشگاهیان صاحبنام، امرا و سرداران پیشکسوت، فرهیختگان اجتماعی و همهکسانی که درگذر زمان و به سابقه خدمت صادقانه، صاحبشان شدهاند، در این شمارند و توقع اینکه با آبروی خویش بسان سرمایهای موثر در میدان باشند و جلوی تند شدن فضا را بگیرند. سرمایه اگر زایا نشود در خدمت جامعه، راکد خواهد ماند. از رکود هم جز رخوت و سستی نمیزاید. امروز وقت به میدان آمدن و دست گرفتن از مُلک و ملت است. مردم همچنین توقعی دارند. این را مکرر شندیده ام که سراغ بزرگان را میگیرند در روزگاری که “کوچک” ها میداندار شده و مطالبات ملت را به حضیض کشاندهاند. تنازل سطح کنشگران و خواسته هاشان، وزن ملی ما را سبک میکند. وقت است بزرگان میدان را از سبک وزنان بگیرند. به قول عزیزی اگر امروز به کمک نیایند پس که میخواهند بیایند؟ هرچند از زبانهای دیگر هم شنیدهام که انگار گرفتار حسابوکتاب و سنجش سود و زیاناند که سکوتشان چنین دامنهدار شده است. یاد آن شعر میافتد آدم که”ادعای انتظار” ما را بهنقد میکشد ومی گوید؛
این جمعه نیا، امیرمان میآید / آن جمعه نیا وزیرمان میآید
داریم حساب میکنیم آقاجان / با آمدنت چه گیرمان میآید!
انگار امروز هم درگیر حسابوکتاباند و سنجه سود و زیان در دست دارند که نشستهاند و الا باید خیلی پیشتر برمی خواستند برای میدانداری “و اصلاح ذات البین” ملی…..
دیدگاهتان را بنویسید