اسطوره دوومیدانی آسمانی شد

نخست نیوز – قاسم زردکانلو – استاد صابری هم پرکشید شاید مانند او را دیگر دوومیدانی ایران به چشم خود نبیند مردی از جنس عشق و نظم وتوان و تعصب به دوومیدانی مردی که همه‌کاره در دوومیدانی بود مربی، داور، معمار ساختن پیست ،استعداد یاب در رشته‌های مختلف دوومیدانی مردی که تا روزی که حواسش بود و می‌توانست راه برود فکرش دوومیدانی بود و دوومیدانی گویی او برای مادر ورزش‌ها به دنیا آمده بود شاید ورزش ایران مانند او را دیگر تجربه نکند من فکر می‌کنم اگر کارنامه حداقل هفتادسال او را در خدمت به دوومیدانی بررسی کنند نامش را باید در کتاب گینس کتاب رکوردها ثبت کنند بدون شک استاد صابری تنها مربی هست که بیش از همه مربیان در همه رشته‌ها در سر تمرین آن‌هم به‌موقع و زودتر از همه شاگردانش حاضر بوده او که در کارش با کسی شوخی نداشت و برای کشف استعداد و آموزش و تمرین دوومیدانی تمام وجودش را می‌گذاشت انصافا هم همیشه شاگردانش قدر و منزلتش را می‌دانستند استادیوم پیر سعدآباد و پیست خاکی اش روزهای پررونقی را با استاد صابری سپری کرد و روزگاران خوش دوومیدانی باوجود او رقم می‌خورد تا روزی که بی‌مهری و بی‌توجهی باعث شد از سعدآباد که همه هویت و وجودش بود قهر کند و با خشم و چشم نگران جایی را که سال‌ها در آن زندگی ورزش کرده بود ترک کند و روزی هم که سعدآباد را به سوی زمین دانشگاه فردوسی مشهد ترک کرد من کمترین هم در سعدآباد پیر وهم در دانشگاه به دلیل کار فوتبالی ام و معلمی در دانشگاه خیلی وقت ها در کنارش به کار فوتبال مشغول بودم عشق را به کار دوومیدانی در وجودش از نزدیک می‌دیدم و حس می‌کردم شاگردان بی‌شمار چه در دوومیدانی کشور و چه در دانشگاه از او خیلی یاد گرفتند چون هرچه داشت با عشق تقدیم می‌کرد شاگردانش در سراسر ایران به‌عنوان معلم و مربی حضور دارند و منشا خیروبرکت او که صدسال عمر کرد شاگردان هشتادساله و بالاتر هم دارد از بزرگی او هرچه بگوییم کم گفته‌ایم استاد صابری یک همه‌کاره در دوومیدانی بود که تمام داشته‌هایش را در عمل و تجربه و سختی به دست آورده بود درواقع معلم عاشق دوومیدانی ایران بود به گمانم شاگردانش قدرش را خوب بدانند و هرگز فراموشش نکنند او در تاریخ دوومیدانی ایران نامش ابدی است روزی که از سعدآباد به دانشگاه فردوسی کوچ کرد چنان تأثیری بر دوومیدانی دانشگاه گذاشت که پیست دومیدانی دانشگاه استاندارد شد و تارتانش آبروی دوومیدانی استان شد و شاگردانش در دانشگاه که دکترا گرفتند و بعد مدیر شدند و رییس و استاد به افتخارش پیست دوومیدانی دانشگاه را به نامش زدند و تابلوی پیست دوومیدانی استاد صابری دانشگاه فردوسی مشهد نصب شد و این قدر شناسی در زمان زندگی این مرد بزرگ ستودنیست همانطور که سالن بمبئی چی به یادگار مانده از استاد بمبئی چی بزرگ است که روحش شاد باد من به‌عنوان یکی از اهالی ورزش که گاهی هم دستی در دوومیدانی داشته ام پر کشیدن استاد صابری را به خانواده عزیزش وجامعه ورزش خراسان وایران به ویژه شاگردانش ومفاخردوومیدانی کشور تسلیت عرض می‌کنم استاد صابری را دانشگاه فردوسی مشهد ارج نهاد و تربیت بدنی شهرداری مشهد با نصب پلاک افتخار بر در خانه اش به آرامش رساند امیدوارم اداره کل تربیت بدنی خراسآن‌هم با نصب تندیس یا مجسمه یا هر اسم ونماد دیگری از این بزرگ ورزش قدر شناسی بکنند چون او یکی از ستون های استوار ورزش خراسان در قرن گذشته بود به امید روزهای خوب وخوش وسلامتی برای همه اهالی ورزش وخانواده محترم استاد صابری عزیز که پدری را ازدست دادند که وجودش خیر و برکت بود روحت شاد استاد صابری که عاشقی را در عمل نشان دادی خدا رحمتت کند دلاور عاشق.