چرا ایرانی‌ها به یکدیگر اعتماد ندارند؟
به گزارش نخست نیوز، سعید صفرزاده، افزود: انتظار مدال برای دوچرخه‌سواری در المپیک خیلی منطقی نمی‌تواند باشد چرا که نسبت به المپیک و نتایج ادوار گذشته می‌توانیم بگوییم شرایط سختی پیش رو داریم و باید با انصاف به این ماجرا نگاه کرد.
وی ادامه داد: در المپیک قبلی ۳ رکابزن اعزام شدند اما در المپیک توکیو من تنها نماینده ایران هستم و هیچ حمایتی از سوی هم تیمی‌های خود نخواهم داشت. این امر در حین رقابت بسیار مهم است و از نظر روانی می‌تواند کمک حال باشد.
رکابزن المپیکی کشورمان تصریح کرد: برای حضور در المپیک توکیو اردوهای مختلفی را سپری کردیم. تمرکز اردوی اول به مسایل بدنسازی بود، اما از اردوی دوم به بعد شرایط به گونه‌ای برنامه‌ریزی شد که رکابزنان فشار زیادی را متحمل شوند تا ورزشکاری که می خواهد در المپیک رکاب بزند با این شرایط آشنا شود.
صفرزاده یادآور شد: با برنامه و آرام آرام به فرم لازم نزدیک می شدم که متاسفانه در حین تمرینات اردوی سوم به کرونا مبتلا و مجبور شدم اردو را ترک کنم. ۱۱ روز استراحت مطلق داشتم و سپس با ۵ روز تمرین به اردوی چهارم ملحق شدم. در این مدت کمی افت کرده بودم اما بازهم از رقبای خودم بهتر بودم. بعد از تمرینات مداوم و حضور در اردوهای آماده سازی به اردوی آخر رسیدیم که در چالوس برگزار می شد و قرار بود نفر اعزامی در این اردو مشخص شود. بین دو اردو ۲ هفته زمان برای استراحت داشتیم که در این مدت بهبودی کاملم را به دست آوردم و به همان شرایطی که می خواستم، رسیدم. فاصله من با رقبا محسوس بود و به دوران اوج خودم بازگشتم و توانایی و آمادگی خودم را به کادر فنی ثابت کردم و در نهایت در روزهای آخر به عنوان نماینده المپیکی ایران انتخاب شدم.
وی تصریح کرد: این میزان آمادگی برای حضور در المپیک کافی نبود به همین دلیل کادر فنی و خودم خیلی اصرار داشتیم در چند رویداد تدارکاتی حضور پیدا کنم تا میزان آمادگی‌ام را افزایش دهم. این مساله با حمایت فدراسیون محقق شد و به اردوی ترکیه رفتم و ۴ مسابقه تدارکاتی خیلی خوب را در آنجا سپری کردم که بسیار تاثیر گذار بود.
رکابزن المپیکی کشورمان گفت: در این اردو دوچرخه جدیدم را تحویل گرفتم که طبیعی بود به آن عادت نداشته و به نوعی بازدارنده هم بود. در روز آخر و در مسابقه سربالایی مقام چهارم را در بین برترین سربالاروهای آسیا و اروپا را به دست آوردم که نتیجه خوبی است و اگر یک هفته زودتر دوچرخه جدیدم به دستم می رسید شاید دوم می شدم و قطعا روی سکو می رفتم.
صفرزاده تاکید کرد: برای نتیجه به ترکیه نرفته بودم و هدف افزایش میزان آمادگی بود که این مهم محقق شد، بعد از اردوی ترکیه به تهران برگشتم و مقدمات اعزام را انجام دادم. طبق برنامه روز یکشنبه ۲۷ اردیبهشت ماه اعزام می شوم و امیدوارم نتایج قابل قبولی را برای دوچرخه سواری در المپیک کسب کنم.
وی افزود: ۱۳۰ نفر شرکت کننده در رشته استقامت حضور دارند که باید در روز دوم مرداد به مصاف آنها بروم، البته باید به یک نکته مهم اشاره کنم و آن این است که انتظار کسب مدال المپیک برای دوچرخه سواری نمی تواند خیلی منطقی باشد. همانطور که قبل از این هم گفتم اگر نتایج ادوار گذشته را مرور و به تعداد نفرات اعزامی توجه کنیم خواهیم دید چه شرایط سختی را پیش رو داریم. دوچرخه سواری یک رشته تیمی است و یک رکابزن از طرف هم تیمی‌های خود به اشکال مختلف حمایت می شود، از حمایت روانی گرفته تا حمایت های استراتژیک.
این دوچرخه سواری کشورمان با اشاره به حضوری غریبانه در این رویداد بزرگ گفت: باید در بزرگترین میدان ورزشی جهان آن هم به تنهایی به رقابت با رقبای خود بپردازم که می دانم کار بسیار سختی است.المپیک آوردگاه مهمی است که بهترین های جهان در بالاترین سطح آمادگی خود به آن پا می گذارند و من از جمله ورزشکارانی هستم که تجربه حضور در این بازیها را ندارم اما برای رسیدن به آنچه هدفم است از هیچ کوششی دریغ نخواهم کرد و از جان و دل برای آن هزینه می کنم.
صفرزاده تاکید کرد: شاید خیلی ها تصورشان این باشد که اگر به خط پایان برسیم نتیجه خوبی است اما در این دوره از بازیها، می خواهم خود را در بین ۵۰ تا ۶۰ رکابزن برتر جهان قرار دهم و اگر این مساله روی دهد، می توانم بگویم از عملکرد خودم راضی خواهم بود و فکر می کنم آنهایی که منطقی این رشته را دنبال می کنند، این نتیجه را منطقی ارزیابی خواهند کرد. تا اعزام تمریناتم را در تهران ادامه خواهم داد و پس از ورود به توکیو و تا شروع بازیها تمریناتم را در آنجا ادامه خواهم داد تا در بهترین فرم آمادگی وارد مسابقات شوم.
وی با تقدیر و تشکر از محمود پراش سرمربی تیم ملی دورچرخه سواری گفت: او یکی از بهترین های ایران است، به او و برنامه هایی که برایم در نظر گرفته ایمان دارم چرا که در زمان ورزش حرفه‌ای او خود در بین بهترین ها بود و از نظر شخصیتی نیز ورزشکار را در فرمی قرار می دهد که بهترین نتیجه را به دست بیاورد. او حتی وظایفی که بر عهده نداشت را هم انجام داد تا کارها پیش برود و این کار بزرگی است که شاید خیلی ها انجام ندهند. کارهای فنی و سایر مسایل را به تنهایی انجام داد و جا دارد از همه تلاش هایی که در این مدت انجام داد، تشکر کنم.
رکابزن المپیکی کشورمان در پایان خاطر نشان کرد: وقتی نفر المپیکی فدراسیون دوچرخه سواری مشخص شد ما بلافاصله مسابقات قهرمانی کشور را داشتیم، تخصص من مسیرهای سربالایی است و این رقابت ها در مسیر کفی بود. بازهم در این مسابقات برای سومین سال پیاپی مقام اول را به دست آوردم و بازهم تاکید می کنم که تخصص من نیست و این مسایل باعث شد محمود پراش در تصمیم خود راسخ تر شود. برخی ها دوست داشتند برای من ایجاد حاشیه کنند، اما من به جای مصاحبه، جواب منتقدان خودم را با عملکردم نشان دادم.
دیدگاهتان را بنویسید