جشنواره قصه گویی از ۵ تا ۶ دی ماه در استان خراسان رضوی برگزار می‌شود
به گزارش نخست نیوز، دنبال کردن جدول مسابقات لیگ یک بدلیل خارج شدن از حساسیت ها به جهت نگرش بعضی از مدیران ، در سیاست های اجراییشان (شهرت طلبی و…) ، همه هیجانات و شور این رشته پر هیجان را به بخش حوادث تبدیل کرده اند .
براساس نظر سنجی رندمی ، هیچکدام از شرکت کنند گان اخبار و رویدادهای لیگ یک کشور را دنبال نمی کنند . علت و چرایی این داستان به اتفاقات جاری شیراز ، تهران ، رشت باز می گردد .
بخش اعظم در نظر سنجی ها ، تماشای دیدار پایه ها را به لیگ یک ترجیح می دهند
۱۸ تیم در لیگ آزادگان کشور فعالیت می کنند و شمای اصلی و ماهیت برگزاری آنها بامسابقات لیگ برتر یکی است اما در عمل تفاوت های فاحشی را نشان می دهد .
بترتیب به چند مورد تأثیر گذار اشاره می شود .
۱_ عدم پوشش صدا و سیما
۲_ بی توجهی کادر تیم ملی به سری مسابقات لیگ یک
۳_ نبود اسپانسر برای حمایت بعضی از تیم های حاضر
۴_عدم استقبال علاقمندان به فوتبال از دیدارهای لیگ یک
و موارددیگر( ضعف در مدیریت ) که به پیکره فوتبال لیگ یک آسیب رسانده و به همین جهات نتوانسته جایگاه مناسبی را در افکار عمومی پایه ریزی نماید .
مشکلات مالی تیمهای حاضر در لیگ یک مانند شهر راز ، داماش و… مدلی از نوع مدیریت که منتهی به بی مهری نسبت به تیمها شده از عواملی است که باید مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد.
در نگاه اول رویکرد تمام حوادث ایجاد شده در لیگ یک ، به کمیته اجرایی مسابقات ( سازمان لیگ ) باز می گردد.
دلیل مقصر دانستن سازمان لیگ را می توان در ارائه مجوز به باشگاهها یا افراد حقیقی که به لحاظ مالی و نداشتن اسپانسر قدم پیش گذاشته و بدون بررسی های لازم امتیاز ورود به مسابقات را اخذ کرده اند و در کوران کار در عهد خود دچار ناکامی شده اند و جوانان جویای نام و امیدوار به آینده را در زمین و هوا رها ساخته و بستر بداخلاقی ، نامهربانی ، تبعیض ، را در بخشی از جامعه اشاعه داده اند . شیوه ائ از امتداد غیر فرهنگی که در حال رقم خوردن است .
اجرا و تداوم لیگ های مختلف سبب تقویت و توسعه هرچه بیشتر فوتبال خواهد شدبرنامه ریزی و کنترل های غیر کارشناسی ، باعث ناترازی و بروز نارضایتی های مختلف شده و اگر راهکاری برای برون رفت آنها اتخاذ نشود تا پایان فصل شاهد یک لیگ بیمار و ضعیف خواهیم بود، که برازنده ورزش کشور نیست .
لازم است قبل از آغاز فصل در خصوص تفویض امتیاز باشگاه به افراد و یا ارگانها ، تمام موارد نرم و سخت افزاری زیر ذره بین قرار گیرد .
بعنوان مثال تیمهای پیکان ، سایپا ، آریو و … از پشتوانه بسیار بزرگی برخوردارند و حتی قابلیت و تزریق منابع مالی بیشتری را برای تیمهای شان دارند امادر کنار آنها ، شهر راز ، داماش ،و… را می بینم که در آوان کار از پرداخت مبلغ اولیه قرارداد و حتی پرداخت هزینه های نهار و شام بازیکنان غیر بومی عاجزند، در اینجا یک سوالی مطرح می شود ، مدیران ارشد این باشگاهها چه ضمانتی برای حسن انجام کار را به وثیقه گذاشته اند ! اکنون بی محابا و شانسی به مدیریت خود ادامه داده و پاسخگوی هیچ سازمانی نیستند ؟ در نهایت در خوشبینانه ترین حالت با سقوط ، کار خود را در لیگ دو و یا به فروختن امتیاز به دیگران پایان می دهند .
برای حسن اجرا، و پیش گیری از چنین رفتارهایی قبل از تفویض امتیاز تمام اهداف و سرمایه های اختصاص داده شده توسط کمیته یا اداره ای از سوی سازمان لیگ باید کنترل و بررسی شود. تا در این فضا اعتبار و آبروی همه طیف ها حفظ گردد.
متاسفانه عده ای بخاطر بدست آوردن جایگاه و مشهور شدن با داشتن رانت صاحب امتیاز باشگاهها شده و در پایان با نگاه سطحی نگری علاوه بر نابودی برخی ازاستعدادها ، اسباب تحقیر فوتبال کشور را هم فراهم می کنند .
مهرشاد عنبری
دیدگاهتان را بنویسید