×
×
جدیدترین‌‌ها

المپیک و حسرت یک مدال

  • کد نوشته: 104301
  • ۱۵ مرداد ۱۴۰۳
  • نتایج حاصله از بزرگترین رقابت قاره ها در المپیک پاریس ، پیام بزرگی به دولتمردان ورزشی کشورمان است .
    المپیک و حسرت یک مدال

    به گزارش نخست نیوز، مهرشادعنبری_کشوری با بیش از ۸۰ میلیون جمعیت و پتانسیلهای بالفعل و بالقوه و نتایج بدست آمده جای درنگ دارد .

    علیرغم حضور در مسابقات جهانی ، آسیایی وشکست های متوالی و عدم نتایج فراخور کشورمان ، متاسفانه هیچگاه اتاقی تشکیل نشده تا علت ناکامیها بررسی و کارشناسی شود و اگر هم شده در حد صرف چای و شیرینی و میوه بوده که بعلت کمبود بودجه و عدم حضور بعضی ها به فراموشی سپرده شده است .

    *هر کسی آن درود عاقبت  کار که کشت*

    در ناکامی های المپیک و عدم کسب مدال  نباید زیاد نگران باشیم وقتی به زیر ساخت های ورزش کشور نظر بیافکنیم پی خواهیم برد ، نگاه بعضی از مدیران ، راهیابی بعضی از ورزشکاران  به المپیک  ، یک موفقیت بزرگ  است !!!.

    *در اصل سوم  قانون اساسی بند سوم آمده است* .

    آموزش‏ و پرورش‏ و تربیت‏ بدنی‏ رایگان‏ برای‏ همه‏ در تمام‏ سطوح‏، و تسهیل‏ و تعمیم‏ آموزش‏ عالی‏.

    اگر به پیرامون خودمان نگاه کنیم مشاهده می کنیم آموزشگاههای مختلف تحت عنوانهای ، مدرسه فوتبال ، والیبال ، بسکتبال ، و…قارچ گونه در کشور رشد کرده اند که فقط جنبه انتفاعی برای مالکان آن موسسه رادر بر  دارند و برای ثبت نام هرکدام از رشته ها باید برای یک ترم چند میلیون ناقابل پرداخت کنند .

    ایجاد اینگونه آموزشگاههای ورزشی با تعرفه های اعلام شده با اصل سوم قانون اساسی منافات دارد و برای حل این مهم هیچ نظارت و بازرسی وجود ندارد. تا فرایند حداقل احترام ، به اصل سوم قانون اساسی کشورمان رعایت شود   .

    ظهور اینگونه فضا های ورزشی صرفا برای یک قشر تعریف شده و همه استعدادها  ، توانایی ورود به اینگونه فضاها را ندارند و در نتیجه بسیاری از خانواده ها  بدلیل نداشتن بودجه لازم ترجیح می دهند فرزندانشان  در محیط های اقتصادی زود بازده فعالیت کنند .

    با در نظر گرفتن مراتب فوق، باید یادآور شد  کشور به لحاظ سخت افزاری و نرم افزاری  در تنگنا قرار گرفته و بودجه ها عادلانه در فدراسیون‌ها جاری نیست و هر فدراسیونی بنابه سلیقه خود برنامه ریزی و افراد را سازماندهی می کنند.

    بعبارتی دیگر بیشتر بودجه های ورزشی کشور در بخش لیگ فوتبال  پیر ایران اختصاص داده شده که این رشته هم علیرغم برخورداری از حمایت های بیشمار، دستاوردی در دهه های اخیر از خود بجا نگذاشته است .

    نگاه حداکثری مردم به چند رشته خلاصه شده است و این عامل سبب شده تا وزارت ورزش ، المپیک و سایر سازمانهای ذیربط تمام هم و غم آنها همین چند رشته باشد و سایر رشته ها  که قابلیت مدال آوری را دارند به فراموشی سپرده شوند .

    ورزشکاران المپیک در ۲۸ رشته  مختلف به رقابت پرداخته اند و سهم ورزشکاران ما انگار فقط نظارت و  تماشا بوده که همه فدراسیونهای فعال و هزینه بر  باید پاسخگو باشند.

    همه موارد با اندکی درایت قابل بررسی و درمان  است اما منافع بعضی از مدیران کوتاه قامت که با رانت بر صندلی فدراسیون‌ها با افق نگاه نزدیک خود جلوس کرده اند ، را باید عامل بروز همه ناکامی های ورزش کشورمان در المپیک فرانسه دانست .

    ورود دکتر پزشکیان به این داستان  و انتخاب فردی مقتدر و توانمند(وزیر ورزش) بدون لحاظ کردن خط و مشی های حزبی و سازمانی  میتواند همه فدراسیونهای را از حالت رخوت و سستی نجات داده و نشاط ورزشی را در کشور پایدار نماید.

    تا بیش از این ورزش کشور در میدان‌های بین‌المللی  دچار خفت نشود .

     

    <div id="mediaad-g3v2q"></div> <div id="mediaad-jrNj"></div>

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *