آمازون؛ بازیگر تازه نفس بازار هوش مصنوعی
نشست گفت‌وگو محورِ دانشجویی با عنوان «انتخابات؛ کنشگری یا تماشاگری؟» پیرامون چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری توسط خبرگزاری ایسنا واحد اصفهان و سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی واحد اصفهان برگزار شد. در این نشست که میان سه گروه دو نفره از دانشجویان برگزار شد، شرکت کنندگان در سه گروه «الف»، «ب» و «ج» و در سه مرحله به گفت‌وگو و مناظره در خصوص انتخابات پرداختند. دو گروه از این دانشجویان با ذکر دلایل خود موافق شرکت در انتخابات و یک گروه دیگر مخالف شرکت در انتخابات بود.
شرکت گنندگان گروه «الف»، سیداحمد فیاضی و سینا ربیعی به‌عنوان دانشجویان انقلابی، مسعود احمدی و سپهر رسولی، شرکت کنندگان گروه «ب» از مجمع اسلامی دانشجویان دانشگاه اصفهان و اسماعیل شیری و فائزه سلیمانی در گروه «ج»، در این مناظره شرکت داشتند. در راند اول این مناظره هر ۶ شرکت کننده به مدت سه دقیقه مواضع و نظرات خود را بیان کردند که در ادامه می‌خوانید.
مسعود احمدی، دانشجوی رشته فلسفه و عضو مجمع اسلامی دانشجویان دانشگاه اصفهان، از گروه «ب»، در این مناظره گفت: در حال حاضر ما یک موقعیت استثنایی (انتخابات زود هنگام) را تجربه می‌کنیم و همین مسئله پیش آمده موجی را برای افزایش مشارکت در انتخابات ایجاد کرده است، در حالی که در سه دوره از انتخابات اخیر، ما با کاهش مشارکت مردم مواجه بودیم.
این دانشجو ادامه داد: در هیچ انتخاباتی و در هیچ کشوری حضور در انتخابات به معنای تایید مشروعیت نظام سیاسی نیست و نظام سیاسی از طریق همه پرسی و رجوع به آراء مستقیم مردم در مورد مشروعیت نظام است که تعیین می‌شود. این در حالیست که متاسفانه به دلیل وجود فضای ایدئولوژیکی که در کشور ما شکل گرفته، تلقی‌های متفاوتی نیز به وجود آمده است.
احمدی با بیان اینکه این انتخابات زود هنگام که برای ما پیش آمده، باعث شده جریانات اصلاح طلب در این انتخابات بیشتر از انتخابات سال ۱۳۹۶ و سال ۱۴۰۰ فعال شوند، ادامه داد: همین امر باعث شده که جریانات اصلاح‌طلب نمایندگان خود را بفرستند و از قضا یکی از آن نمایندگان هم تایید صلاحیت شده است. اکنون پرسشی که وجود دارد این است که چرا ما اساسا باید رای بدهیم؟ و چرا باید به نامزد اصلاح‌طلب رای دهیم؟ به نظر من دعوت کردن به شرکت کردن یا شرکت نکردن در انتخابات چیزی بی‌معنی است، چرا که این یک تصمیم فردی است و هر کسی باید بر اساس استنتاج و جمع بندی خود این کار را انجام دهد.
ما مدافع کنشگری مردم هستیم
پس از آن، سینا ربیعی، دانشجوی مهندسی کامپیوتر دانشگاه اصفهان، از گروه «الف» نظرات خود را بیان کرد و گفت: وقتی ما از مشارکت در انتخابات صحبت می‌کنیم و خودمان را طرفدار مشارکت نشان می‌دهیم، منظورمان مشارکت حداقلی نیست. من اینجا نیامدم که از این دفاع کنم که مردم مشارکت داشته باشند. من نیز مدافع مشارکت حداقلی نیستیم، بلکه ما مدافع کنشگری مردم هستیم.
او ادامه داد: خودِ ساز و کار انتخابات می‌تواند صرفاً در رای دادن خلاصه نشود. تشکیل احزاب و گروه‌های مختلف می‌تواند نمونه‌ای از قدرت‌هایی باشد که بعداً با رای دادن خودش را نشان دهد، یعنی قبل از فرآیند رای دادن و قبل از انتخابات، مردم بتوانند با افراد مختلف و کارشناسان در مورد یک نفر به اجماع برسند و راه‌حلی را برای مشکلات کشور پیدا و بدنه اجتماعی جامعه را با خود همراه کنند. جلسات مختلفی را برپا و مردم را اقناع کنند که می‌توانند با این راهکارها بر مشکلات فائق بیایند.
امر سیاسی در باند بازی‌ها و سهم خواهی‌ها خلاصه شده است
این دانشجو اضافه کرد: سپس می‌توانند در انتخابات آن فرد متخصص را به جامعه معرفی کنند و رای بدنه جامعه را کسب کنند. متاسفانه امروز در جریانات سیاسی کشور، ما فاقد حزب هستیم و کار سیاسی و امر سیاسی در باند بازی‌ها و سهم‌خواهی‌ها خلاصه شده است. لزوما لیست‌هایی که در می‌آید یا افرادی که از یک کاندیدا حمایت می‌کنند، از یک برنامه تخصصی و شایسته سالاری حمایت نمی‌کنند، بلکه به اعطای قدرت بعد از انتخابات می‌اندیشند، به شکلی نوعی سهم خواهی. شایسته سالاری در این عرصه گم است و افراد برای ارائه راه حل کاندیدای ریاست جمهوری نمی‌شوند.
سپس، فائزه سلیمانی، از گروه «ج»، با بیان اینکه ما با کنشگری یا با شرکت در انتخابات ریاست جمهوری مخالف هستیم، ادامه داد: ما مبانی مختلفی را در نظر داریم که یکی از این مبانی مشروعیت بخشی است که شما گفتید منظور ما نیست. چطور می‌شود که کنشگری اتفاق بیفتد و تفویض قدرت در میان حکومت و آحاد جامعه اتفاق بیفتند، اما نتیجه حاصل تنها مورد علاقه یک نهاد باشد؟ کنشگری زمانی رخ می‌دهد که اثربخش باشد و نتیجه آن را آحاد جامعه مشاهده کنند.
سلیمانی عنوان کرد: آحاد جامعه باید بدانند که اگر در طی سال‌های مختلف در انتخابات شرکت کردند و این انتخابات را به یک ثمر و نتیجه‌ای رساندند، مثلا اگر رئیس جمهوری را انتخاب کردند که اهدافشان با اهداف آن‌ها متناسب بوده، این دست یافتن به اهداف، در جامعه هم اتفاق افتاده است، نه اینکه وقتی زمان ریاست یک رئیس‌جمهور به پایان می‌رسد او بیان کند که من خیلی از کارها را می‌خواستم انجام دهم، اما به من اجازه ندادند. این پاسخی را که جریان اصلاح‌طلب به کار می‌برد، جواب درستی برای مردم ما نیست. مردم ما اگر کنشی می‌کنند، باید واکنش هم ببینند و آن واکنش مطلوب آن‌ها باشد.
این دانشجو اضافه کرد: شما گفتید مشارکت حداقلی منظورتان نیست. خوب مشارکت حداقلی طی سه دوره انجام شده است، اگر این مشارکت حداقلی مدنظر نیست، چرا چاره‌اندیشی نمی‌کنید؟ چرا از دین صرفا به‌عنوان یک ابزار در برابر آحاد مردم استفاده می‌کنید، به جای آن به مردم نشان دهیم آن کسی که نماینده مردم انتخاب می‌شود می‌تواند آنچه که شما از او انتظار دارید را انجام دهد؟ و اگر غیر از این است او را بازخواست کنیم.
حمایت از یک نامزد با گرایشات غیر اصواگرایانه، به معنای اطلاح طلب بودن نیست
در ادامه مناظره، سپهر رسولی، دانشجوی مهندسی مکانیک و نماینده دانشجویان از مجمع اسلامی دانشجویان دانشگاه اصفهان، به‌عنوان شرکت کننده دیگر از از گروه «ب»، گفت: همه می‌دانند که از ۶ نامزد تایید صلاحیت شده، ۵ نامزد گرایشات اصولگرایانه دارند و یک نامزد گرایشات غیر اصولگرایان دارد. به نظر من کسی که از این نامزد و برنامه‌های او حمایت می‌کند به این معنا نیست که آن فرد یک اصلاح‌طلب است. بنابراین من خودم را یک اصلاح طلب نمی‌دانم و این نکته را باید در اول مشخص کنم.
منبع ایسنا
دیدگاهتان را بنویسید