بیایید تصور کنیم که «عید» یک در است! دری که بسته! دری که باید محکم و با شانه به آن بکوبیم و وقتی از آن رد شدیم، فنرهایش طوری تعبیه شده که زود برمی‌گردد سر جای اولش و بسته می‌شود.

همیشه اولین‌ها دردناک‌تر و ترسناک‌ترند. مثل اولین سالی که بدون حضور پدر و مادرمان تحویل می‌شود. اولین سفره هفت‌سینی که بدون سین سایه پدر و مادر پهن‌ می‌شود و اولین سالی که بدون عیدی پربرکت والدین آغاز می‌شود.