نخست نیوز : سید معین امامی میبدی _دو مطلب مهم در مورد مفهوم دانش سازمانی قبل از هر چیزی باید بدانیم، «دانش» منبع و دارایی مهمی است. یک سازمان نیاز دارد از فرآیندهای سیستم مدیریت کیفیت پشتیبانی کند، سپس منطبق بودن خروجیهای آن را تضمین کند.
دوم اینکه، «دانش سازمانی» دارایی است که نمیتوان آن را کمیسازی کرد، یعنی مجموعهای از دانش فردی یا جمعی است که نسبت به دیگران با زمینه فعالیت مشابه، مزیت و برتری ایجاد میکند.
چند نوع دانش سازمانی وجود دارد؟
دانش ضمنی
این دانش معمولاً به عنوان دانش چگونگی در یک سازمان شناخته میشود. دانش ضمنی دانشی است که در ذهن ذینفعان (افراد در نقشهای مختلف) شکل میگیرد و عمدتاً بر مبنای تجربه ایجاد میشود. این دانش به عنوان ارزشمندترین منبع دانش شناخته میشود. دانش ضمنی ماهیتی شهودی دارد، بیان آن دشوار است و عمیقاً ریشه در اقدامات عملی فرد دارد. بهعبارتی افراد یا گروهها برای کسب دانش ضمنی باید خودشان عملا در فعالیت مرتبط با آن دانش مشارکت پیدا کنند.
دانش آشکار شدنی
دانشی است که میتواند بیان شود اما هنوز بیان نشدهاست. شما احتمالا با موارد زیادی از دانش آشکار شدنی در سازمان خود رو به رو شدهاید. به عنوان مثال، اگر از یک عضو تیم بپرسید که چگونه یک کار را انجام میدهد این سوال میتواند جرقه گفتگو در مورد طیف وسیعی از ابهامات و مراحل انجام کار او باشد، همچنین میتواند باعث شکلگیری نتایج بالقوهای شود که منجر به فرآیندی متفکرانه برای تعیین بِهروشهای کارها شود. در نهایت میتوان اینطور گفت که بهترین شیوهها و مهارتهایی که از شغلی به شغل دیگر قابل انتقال هستند نمونه هایی از دانش آشکار شدنی هستند.
دانش صریح
دانش صریح، که دانش چیست هم نامیده میشود دانشی است که نظاممند است و اغلب مستندسازی شدهاست. شناسایی، ذخیره و بازیابی آن آسان است ولی در عین حال مدیریت/کنترل این دانش به دقت و توجه نیاز دارد. بزرگترین چالش این دانش اطمینان حاصل کردن از اطلاعاتی است که باید بهدرستی در دسترس کارکنان قرار بگیرد. برای این کار هم باید فضای ذخیره و محافظت کافی از اطلاعات را داشته باشیم. برای استفاده هر چه کاراتر از این دانش باید فرآیندی وجود داشته باشد تا دانش صریح به طور رسمی بازنگری، بهروزرسانی یا از چرخه خارج شود. نمونههای دانش صریح شامل دیتابیسها، یادداشتها، یادآوریها، اسناد و … است.
دیدگاهتان را بنویسید