ترجیح گرانی با ارز ترجیحی
به گزارش نخست نیوز، این سند که هیچگونه الزام قانونی ندارد و تنها چارچوب همکاری های دو کشور را تعیین می کند از دیدگاه رقابت ژئوپلتیک با واکنش رسانه های غربی مواجه شد که مدعی بودند ایران و چین با امضای این قرارداد به دنبال تغییر بازی در سطح بین الملل در میان تحریم های آمریکا علیه تهران هستند.
بر خلاف تبلیغات غیرواقعی رسانه های غرب در مورد سند همکاری دو کشور، ایران و چین با سلطه و قلدری مخالف هستند و از عدالت و انصاف بین المللی محافظت می کنند و برنامه های راهبردی و همکاری را با هدف افزایش تعامل و سطح روابط دنبال می‌کنند، به طوری که کارشناسان معتقدند این توافق می تواند الگویی برای همکاری سایر کشورها بر اساس نیازهای خود و در چارچوب توسعه متقابل باشد.
طرح همکاری جامع چین و ایران نتیجه تلاش دو طرف پس از صدور بیانیه مشترک در مورد ایجاد یک مشارکت راهبردی جامع در ژانویه ۲۰۱۶ و در جریان سفر “شی جین پینگ” رییس جمهوری چین به ایران است.
کارشناسان معتقدند جدا از ارتقاء همکاری های سیاسی، برنامه جامع همکاری ایران و چین می‌تواند پیامدهای منطقه ای مثبت زیادی برای دو کشور داشته باشد به طوری که «دینگ لانگ» استاد مطالعات خاورمیانه دانشگاه بین المللی شانگهای در مورد این سند همکاری گفت: چین و ایران سابقه همکاری طولانی دارند و ایران در چارچوب ابتکار عمل کمربند و جاده یک شریک حیاتی برای چین است.
او گفت: امضای این سند ناشی از نیاز دو کشور به دنبال توسعه بر اساس اصل سود متقابل و نتایج برد – برد است. ایران برای عبور از تحریم های غرب و تقویت زیرساخت های داخلی به همکاری با چین نیاز دارد و چین هم برای تأمین امنیت انرژی خود نیاز به واردات نفت از ایران دارد. بر این اساس مسایل اقتصادی مهمترین دستاورد این همکاری دو جانبه است.
اگرچه محتویات این سند منتشر نشده است اما انطور که مقامات دو کشور می گویند بر اساس این سند دو طرف از پتانسیل های همکاری اقتصادی و فرهنگی استفاده می کنند و برنامه هایی برای همکاری های طولانی مدت تنظیم می کنند که پیامدهای مثبت زیادی برای تهران و پکن دارد.
توافق همکاری با چین، نماد تمایل تهران برای همکاری با کشورهای دیگر
کارشناسان آشنا به روابط چین و ایران می گویند همکاری های انرژی قسمت بزرگی از توافق چین و ایران است. «لی ویجیان» معاون انجمن مطالعات خاورمیانه در پکن به روزنامه گلوبال تایمز گفته است توافق استراتژیک ۲۵ ساله، نشانه ای از همکاری عملی بین چین و ایران، محدود به دو کشور نیست، زیرا این نماد رویکرد چین برای خنثی کردن تنش های ژئوپلتیک در خاورمیانه با تقویت توسعه اقتصادی منطقه و نماد تمایل تهران برای همکاری با کشورهای دیگر است.
لی گفت: بیماری همه گیر کرونا تقاضای نفت را کاهش داده و خطرات حیاتی اقتصاد منطقه را تحت تأثیر قرار می دهد. گردشگری محلی از این بیماری همه گیر آسیب دیده و توسعه منطقه ای را در معرض تهدید قرار داده است. به همین دلیل دو کشور می توانند با امضای این قرارداد در زمینه های مختلف بهداشتی، گردشگری و فرهنگی در کنار مزایای اقتصادی با یکدیگر کار کنند.
برخورداری دو کشور از همپیمانانی قدرتمند در شرق و غرب آسیا، مقابله با چالش های یکجانبه گرایی به سرگردگی آمریکا، کاهش تاثیرات تحریم های امریکا بر تهران و پکن، ارتقا همکاری های تجاری و اقتصادی در زمینه های مواد اولیه و انرژی و در نهایت توسعه روابط در چارچوب یک کمربند یک جاده، از جمله پیامدهای منطقه ای این سند ۲۵ ساله است.
دیدگاهتان را بنویسید