ترجمه

بخش بیمارستانی ساخته شده از پسماند

نخست نیوز – هم زمان با برخوردن به همه گیری کووید 19، مهندس و معمار تایوانی، آرتور هانگ، تصمیم به انجام کاری برای کمک به این شرایط گرفت. با متوقف شدن صنعت ساخت و ساز در سراسر دنیا و ناتمام ماندن بسیاری از پروژه ها، توجه هانگ به رفع نیازفوری لوازم پزشکی و فضاهای بیمارستانی شد. هانگ در شهر تایپه، پایتخت کشور تایوان، مدیر عامل و یکی از بنیانگذاران شرکتی به نام مینی ویس است که انواع پس ماند را تبدیل به 1200 ماده ی قابل استفاده برای ساخت و ساز، فضای داخلی ساختمان و تولیدات مصرفی می کند. تاثیرهمه گیری کرونا بر وضعیت حمل مواد متداول ساختمانی باعث شد که هانگ جایگزینی پیدا کند که هیچ وقت با کمبود مواجه نمی شود. نتیجه ی فعالیت های این شرکت، ساخت یک بخش بیمارستانی قابل تغییر، قابل تبدیل و قطعه قطعه ای بود که به نقل از مینی ویس، اولین بخش بیمارستانی جهان است که از مواد بازیافتی ساخته شده است. داخل دیوارهای این بخش، با تخته های آلمینیومی بازیافتی 90 درصدی پوشانده شده است و عایق بندی آن، ساخته شده از پلی استر بازیافتی است. هانگ می گوید:”یک نمونه ی قابل جا به جایی از این سازه می تواند طی 24 ساعت سرهم گردد و ما را قادر می سازد که آن را به اماکنی با نیاز بالای پزشکی منتقل کنیم.” هانگ بر این باور است که همه گیری کرونا، ما را وادار به نوآوری می کند تا از پس حل مسائل جاری برآییم.

علاقه ی هانگ به استفاده ی مجدد از پس ماند ها، ریشه در دوران باستان دارد. او حین مطالعات باستان شناسی خود، متوجه شد که در رم باستان، بسیاری از ساختمان های شهرها تا حدی ساخته شده از پس ماند ها بوده اند. هانگ از روش رمی ها الهام گرفت که برای ساخت گچ ساختمان هایشان، تکه های شکسته ی سفال استفاده شده را با آهک ترکیب می کردند. امپراتوری رم از ظروف سفالین برای انتقال کالا هایی مانند روغن و غلات به آن سوی مدیترانه استفاده می کردند و بسیاری ازاین ظروف در نزدیکی بندرگاه ها به دور ریخته می شدند. هانگ می گوید:” ما نیازی به ساخت چیزهای جدید نداریم، ما باید از ذکاوت، خلاقیت و قلب و ذهن خود استفاده کنیم تا این مواد موجود را تبدیل به نسل بعدی تولیدات و سازه ها کنیم. از این رو می توانیم به اقتصاد خود قدرت ببخشیم.”