تحقق یک رویا؛ همای سعادت در آغوش سیمرغ

به گزارش نخست نیوز ، زال و سیمرغ ماجرای آشنای کودک رها شده و دارای نقص ژنتیکی است که حالا همین قصه از سه سال گذشته به سرلوحه‌ای برای اجرای طرحی به نام «آغوش سیمرغ» تبدیل شده تا خانواده‌ها نیز با پذیرش کودکان بی‌سرپرستِ دارای بیماری خاص، سرنوشت بهتری برای این کودکان و کشور رقم بزنند.

، برنامه آغوش سیمرغ، همان طرحی است که از سال ۱۴۰۱ توسط سازمان بهزیستی اجرا شد و در کنار آن، دیگر تحولات قانونی در حوزه فرزندخواندگی طی دو سال اخیر، راهی شد برای تسهیل روند واگذاری کودکان بی‌سرپرست به خانواده‌های متقاضی فرزندخواندگی.

بررسی سیر تحول قانون‌های مربوط به فرزندخواندگی در ایران به دلیل چالشی بودن موضوع، با پیچ و خم‌های زیادی همراه بوده و مفاد قانون ابتدایی درخصوص کودکان فاقد سرپرست موثر و قیمومیت آنان که نقطه عطفی برای تغییر مسیر این دسته از کودکان محسوب می‌شود، اولین قانونی است که به منظور تأمین منافع مادی و معنوی کودکان بی‌سرپرست در سال ۱۳۵۳ به تصویب رسید. با تصویب قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست در سال ۱۳۹۲ اما، فرآیند فرزندخواندگی مسیر دیگری یافت، به طوریکه با توجه به وضعیت اقتصادی خانواده و همچنین صلاح کودک، واگذاری فرزند با نظر قاضی تعیین می‌شد و حتی واگذاری کودکان بی‌سرپرست به خانم‌های مجرد بالای ۳۰ سال که می‌توانند فقط فرزند دختر را به فرزندخواندگی بگیرند، میسر و به عبارتی فرزندپذیری تاحدودی تسهیل‌ شد.

با این وجود، همچنان این قانون هم نیازمند مکمل‌هایی بود، چراکه در ماده ۳۶ قانون حمایت از کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرستِ مصوب سال ۱۳۹۲ اعلام شد که به منظور انجام صحیح مسئولیت پذیرش، نگهداری و مراقبت، حضانت و سرپرستی کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست توسط سازمان بهزیستی کشور و اختیار واگذاری سرپرستی آنان به خانواده‌های واجد شرایط و مؤسسات، آیین‌نامه‌های اجرایی این قانون با پیشنهاد وزارتخانه‌های تعاون، کار و رفاه اجتماعی، دادگستری و کشور طی سه ماه از تاریخ تصویب این قانون تهیه و به تصویب هیأت وزیران برسد.

منبع ایسنا