خوشحال باشیم یا متأسف؟!

به گزارش نخست نیوز ,

بسیاری از افرادی که سال های دهه ی چهل و پنجاه نوجوان و جوان بودند و بر بسیاری از تفریحات و خوشی های معمول دوران جوانی خود چشم بستند و معترض مواردی چون:

فقر همگانی بویژه در روستاها، بی عدالتی در کل جامعه، نبود شغل، رشوه خواری، رانت خواری، ارباب و رعیتی،تصرف مال مردم با اصلاحات ارضی، بی بندباری، مشروب خواری، قماربازی، بی حجابی، فیلم های سینمایی بسیار زشت، کاباره ها، روسپی خانه ها، فیلم های ویدئویی بدون سانسور و کمی بعدتر ماهواره ، ترانه های ناشایست و…. بودند که اعتراضشان منجر به پیروزی انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلامی شد حالا نمی دانند نسبت به آنچه در دوران جوانی خود گذشته خوشحال باشند یا متأسف؟!

این جوانان که بین سال های ۵۷ تا ۶۷ ابتدا گرفتار جنگ های داخلی و سپس جنگ با دنیا به محوریت صدام شدند، در آن سالها راضی بودند چون موضوعاتی که در دهه ۴۷ تا ۵۷ مورد اعتراضشان بوده، به طور چشم گیری اصلاح و از بین رفته بود.

بعد از سال ۶۷ که با شهادت و ایثارگری بسیاری از همان جوانان معترض قبل از انقلاب جنگ تمام شد و باقیمانده آنها که حالا از جوانی عبور و کامل شده بودند ، همچنان ده سالی را در حال و هوای دوران انقلاب اسلامی و جنگ ، ضمن داشتن روحیه مبارزه و مقابله با آنچه در سالهای ۴۷ تا ۵۷ زشت و بد می دانستند، از اینکه در حال و هوای انقلابی قرار داشتند خوشحال و حتی خود را بدهکار انقلاب و جنگ می داستند.

آنها که شاهد سال هایی تندروی بودند بطوری که اگر دختر و پسر در خیابان یا پارک و یا داخل خودرو با هم صحبت می کردند و نوار موسیقی از ضبط ماشین پخش می شد و یا فیلم ویدیو و دیش ماهواره در خودرو و منزل داشتند و یا چند تار موی زنی از زیر روسری دیده شده و یا مردی پیراهن آستین کوتاه می پوشید، شلاق نوش جان می کرد، و اگرکف دستی های همه چیز نما که نام تلفن همراه یا همان موبایل را به خود گرفت و هر کس هرچه بخواهد با یک لمس انگشت در آن پیدا می کند آن زمان می بود و دست کسی دیده می شد حتما جایش زندان بود . بسیاری آن زمان فکر می کردند در مطلوب ترین دوران به جوانی و میانسالی رسیده اند.

اکنون که آن دختران و پسران جوان و نوجوان دهه های قبل از انقلاب و جنگ تحمیلی و حتی دو دهه بعد از جنگ شاهد هستند تقریبا بسیاری از مواردی که آنها را بد و زشت می شناختند ، حالا آزاد می بینند ، بلکه طوری مطرح می شود که شلاق زدن برای داشتن ویدئو ، ماهواره و یا راه رفتن دختر و پسر کنار هم در پارک ها و خیابان یا خارج بودن چند تار مو از زیر روسری و یا پوشیدن پیراهن آستین کوتاه توسط مردها، داشتن شراب در خودرو، مغازه و منزل و… گویا کار درستی نبوده که به خاطر آن جوانی و میانسالی خود را از دست داده و حال به سن پیری رسیده اند، واقعا نمی دانند از آن تندروی ها که حاصل آن این ول دادن ها بوده خوشحال باشند یا ناراحت؟!

ضمن اینکه سرعت تغییرات به حدی است که حالا زن ها می توانند مرد شوند و مردها زن و مردها باهم و زن ها با هم ازدواج کنند ،دلار چهار هزار تومانی یکصد و چهار هزارتومان فروش دارد و در کشور به ویژه جزیره زیبای کیش همه چیز آزاد و از بازداشت و شلاق خبری نباشد تا جایی که می شود به جای رفتن به دبی و ترکیه برای تفریح و خوردن نوشابه های ممنوعه به کیش و شمال سفر کرد و نوشابه های یاد شده در همه جای ایران بویژه تفریح ‌گاه ها آزادانه پیدا می شود .

قلم در حیران است آن تندروی ها خوب بوده یا آزادی های این روزها یا هردو تندروی و بداست ؟؟؟؟؟