همه خادم هستیم

خادم الرضا(ع) بودن یعنی سیره امام رضا(ع) را نگریستن و آن را در زندگی پیاده کردن. ما معمولاً خادمی حضرت(ع) را در جارو کشیدن حرم، قدم زدن در حرم و امثال آن تعبیر می‌کنیم اما باید بدانیم کسی که با امام رضا(ع) انس می‌گیرد از حضرت چه چیزی می‌خواهد، وقتی کسی اینگونه نگریست هر جای این کره خاکی که باشد دغدغه‌های امام رضا(ع) را پیگیری می‌کند و خادم به عنوان محب و شیعه ایشان  اگر می‌خواهد خادم الرضا(ع) باشد باید این هدف را دنبال کند.

مهر و محبت و برخورد کریمانه امام رضا(ع) باید در آنهایی که می‌خواهند خادم الرضا(ع) باشند، تجلی داشته باشد؛ حضرت ثامن الحجج(ع) حتی با آنها که اعتقاد به ایشان نداشتند، همچون شیعیان‌شان رفتار می‌کردند، این رفتار و برخورد کریمانه در مواجهه و برخورد حضرت(ع) با زائران هم مشهود است چنان که ایشان زائران را انتخاب نمی‌کنند بلکه به همه فرصت زیارت را می‌دهند و این ریشه در رفتار کریمانه حضرت(ع) دارد.

از این رو، انسان هم وقتی می‌خواهد امام رضایی و خادم الرضا(ع) شود، نباید در رفتارها و تعاملاتش حریم و تفکیک میان مردم قائل شود بلکه همه را به حریم خود راه می‌دهد و با همه بر مبنای جود و سخا رفتار می‌کند. اگر می‌خواهیم خادم الرضا(ع) شویم باید بررسی کنیم که حضرت(ع) در زندگی چه سیره و منشی داشتند یا امروز برخوردشان با زائران چگونه است؟ ما نیز همانطور عمل کنیم. کسی که می‌گوید من خادم الرضا(ع) هستم باید همچون سربازی که از فرمانده الگو می‌گیرد، عمل کند. خادم علی بن موسی الرضا(ع) مولی و صاحب و امام دارد و باید در کلام، رفتار و هر جزء اعمالش ببیند امام(ع) چگونه رفتار می‌کردند و همان سیره را پیاده کند.