مستندی جدید درباره ی باب راس

نخست نیوز – یاسمن حاتمی نژاد – هر طور که حساب کنیم، باب راس، یک روح لطیف همراه با عشق به طبیعت و اشتیاق فراوان به آموزش کشیدن “درختان کوچک خوشحال” به آمریکایی ها از طریق برنامه تلویزیونی طولانی خود به نام “لذت نقاشی” بود. تن پایین و آرام صدایش، صداهایی که مثل صدای یک نوزاد با ضربه‌های قلمو به بوم نقاشی‌اش تولید می‌کرد، موهای فرفری و لباس های جینی که می پوشید، همگی مورد تحسین بینندگان بود و آن‌ها شیفته ی او بودند. این نقاش اهل فلوریدا از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۴ تا پیش از مرگش بر اثر سرطان غدد لنفاوی در سن ۵۲ سالگی، برنامه جذاب «لذت نقاشی» را اجرا می کرد. اما یک مستند جدید از نتفلیکس به نام “باب راس: اتفاق های تصادفی شاد، خیانت و طمع”، گویا درصدد آن است که نظر ما را نسبت به داستان ساده‌ای که از باب در ذهن داریم واژگون کند. عنوان این مستند و تریلر آن نشان می‌دهد که جنبه‌های پیچیده‌تری از زندگی او را به بازی گرفته است. علیرغم اینکه همه ما انتظار سقوط بت هایی که از شخصیت های محبوبمان ساخته ایم را داریم، این نوع از بازسازی می تواند ناخوشایند باشد. نام راس هنوز هم بعد از دو دهه به سبب خوبی آشکارای او، یک سرمایه فرهنگی است. خوبی ای که در این جمله اش متجلی می‌شود:”ما اشتباه نمی کنیم، اتفاق های شاد برایمان پیش می آید.” خوش بینی او حتی بعد فوت همسرش و یا خبر ابتلای خودش به سرطان، ادامه داشت. جاشوا روفی، کارگردان این مستند نتفلیکس، درباره او چنین می گوید: “با وجود اینکه گاهی همه چیز برایش دشوار بود، او این توانایی باورنکردنی را داشت که با هر کس که برنامه اش را تماشا می‌کرد، ارتباط برقرار کند.” او تا زمان مرگش (1995 میلادی)، 30000 نقاشی خلق کرد. اما زیر این ظاهر خوش قلب از باب راس چه چیزی می تواند پنهان باشد؟ تمرکز اصلی این مستند بر روی جنبه‌هایی از زندگی خصوصی راب و همینطور آنت و والتر کوالسکی است، شرکای تجاری قدیمی باب راس که همراه با او کمپانی Bob Ross Inc را تاسیس کردند، کسانی که یک دعوای حقوقی بزرگ را برای تصاحب املاک راس راه انداخته و بر سر حقوق تصاویر این هنرمند با خانواده او درگیر شدند. داستان این مستند توسط استیو، پسر باب و افراد نزدیک به او روایت می‌شود. این مستند به اوایل دوران حرفه ای راس بازمی‌گردد، زمانی که کوالسکی متوجه تکنیک های متفاوت او در نقاشی شد. آن‌ها خیلی زود با او شریک شدند تا نقاشی هایش را به خانه آمریکایی ها ببرند.