به گزارش نخست نیوز ، گسترش شبکههای مجازی بهویژه اینستاگرام که «زندگیهای اسلایسی» را به نمایش میگذارد «شادیهای ویترینی» رواج پیدا کرده و شادمانی به کلیشهای بدل شده که در آن «دوپینگ شادمانی» عرضه و مصرف میشود در حالی که سرشت اصلی شادمانی در پس این پردهها پنهان مانده است. در گفتار پیش رو، دکتر مقصود فراستخواه سرشت شادمانی را به گونه دیگری روایت میکند.
به گزارش ایران، او معتقد است شادمانی واقعی آمیخته با غمهای اصیل انسانی است و ذاتاً کیفیتی جمعی و عمومی دارد. یعنی شادمانی پایدار زمانی محقق میشود که به صورت اجتماعی ساخته شود. مکتوب حاضر، متن ویرایش و تلخیص شده از سخنرانی دکتر فراستخواه در نشست «نوبهنو شدن زیستنهای جمعی» است که به همت خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
شادیهای پایدار با رنجهای معنادار
دنیای امروز معنای واقعی شادمانی را تحریف کرده است و تصویر متفاوتتری از شادی ارائه میدهد که اصیل نیست. شادمانی واقعی آمیخته با غمهای اصیل انسانی، غم زندگی و غم انسانیت است و شادمانی پایدار زمانی محقق میشود که به صورت اجتماعی ساخته شود. شادمانی یک امر صرفاً فردی نیست، بلکه باید به صورت جمعی سروده، نواخته، خوانده، زیسته و تجربه شود؛ شادمانی ذاتاً کیفیتی جمعی و عمومی دارد
منبع فرارو
دیدگاهتان را بنویسید