به گزارش نخست نیوز ،گرِگ پریدی» (Greg Priddy)، عضو ارشد بخش خاورمیانه نشریه نشنال اینترست
به نقل از نشنال اینترست، دولت ترامپ دور تازهای از تحریمها را در تاریخ ۲۰ مارس سال جاری میلادی (برابر با ۳۰ اسفند) علیه ایران اعلام کرد؛ تحریمهایی که هدف اصلی آنها ضربه زدن به صادرات نفت این کشور است. در این دور، واشنگتن هشت نفتکش که نفت خام ایران را حمل میکنند، هدف تحریم قرار داده است. با این حال، نکته قابل تامل و جدید، اعمال تحریم علیه شرکت پتروشیمی چینی «شاندونگ شوگوانگ لوکینگ» (Shandong Shouguang Luqing) بوده است؛ شرکتی که در استان شاندونگ چین قرار دارد و در حوزه فعالیتهای پالایشگاهی، بازیگری قابل توجه محسوب میشود. پالایشگاههای نفت چین جزو اصلیترین مصرف کنندگان نفت صادراتی ایران هستند. با این حال، پیشتر به دلیل عدم برخورداری از مبادلات تجاری با شرکتهای آمریکایی و یا عدم مراودات جدی مالی با نظام بانکداری جهانی، مورد توجه نبودهاند. دونالد ترامپ درماه فوریه گذشته فرمان اجرایی را صادر کرد که بر اساس آن وزارتخانههای خارجه و خزانه داری آمریکا ملزم به صفر رساندن صادرات نفت ایران شدهاند.
بر اساس برخی ارزیابی ها، صادرات نفت ایران در سال ۲۰۲۴، چیزی در حدود ۵۴ میلیارد دلار درآمد برای این کشور به همراه داشته است. این عدد تفاوت چندانی با درآمد نفتی ایران در سال ۲۰۲۳ که چیزی در حدود ۵۳ میلیارد دلار بوده، ندارد (دادههای مذکور مستند به آمارهای اداره اطلاعات انرژی آمریکا هستند). در زمان ریاست جمهوری بایدن، ایران به تدریج توانست روند صاردات نفت خود را افزایش دهد. دولت بایدن در طی سالهای گذشته به دلیل این مسأله با انتقادات گستردهای رو به رو بوده است. برخی معتقدند که انفعال دولت بایدن در برابر صادرات نفت ایران ناشی از نوعی درک متقابل میان تهران-واشنگتن بوده است.
منبع فرارو
دیدگاهتان را بنویسید