×
×
جدیدترین‌‌ها

کارگردان نمایش «مکاشفه از نزدیک» مطرح کرد،
ماجرای زنانی که سرنوشت ایران را رقم می‌زنند

  • کد نوشته: 119516
  • ۰۱ اسفند ۱۴۰۳
  • کارگردان نمایش «مکاشفه از نزدیک» با بیان اینکه این نمایش نگاهی متفاوت به شاهنامه فردوسی دارد، افزود: در اجرای ما زنان قهرمان هستند و سرنوشت ایران و ضحاک را مشخص می‌کنند.
    ماجرای زنانی که سرنوشت ایران را رقم می‌زنند

    به گزارش نخست نیوز، نمایش «مکاشفه از نزدیک» نوشته علی شمس و کار نسرین بخت‌پور از جمله نمایش‌هایی است که در چهل و سومین جشنواره تئاتر فجر روی صحنه رفت و حالا اجرای عمومی خود را در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر انجام می‌دهد.

    نسرین بخت‌پور ، کارگردان این اثر نمایشی در گفتگو با ایسنا درباره نگاه این نمایشنامه به شاهنامه فردوسی و شیوه اجرایی آن برای مخاطب امروزین تئاتر توضیحاتی ارایه کرد.

    او درباره خوانش این نمایشنامه از شاهنامه فردوسی گفت: نگاه این متن به شاهنامه، نگاهی نو و پست‌مدرن به زنان شاهنامه است؛ با زبانی گروتسک و با نمونه مثالی ضحاک، اما ضحاک ما برساخته‌ توسط نویسنده است. در واقع این متن خوانشی جدید از شاهنامه قلمداد می‌شود که در آن زنان، قهرمان داستان‌ هستند.

    بخت‌پور ادامه داد: ما در این نمایشنامه با واژگانی همچون زن، مغز، قربانی، بچه و… روبه‌رو هستیم اما با ترجمه نویسنده از این واژگان. به عنوان مثال، نویسنده، زن ایرانی را به گونه‌ای دیگر در متن تفسیر می‌کند. این‌بار زن برخلاف گذشته‌ خود عوض مفعول بودن، فاعل است. عوض واکنش، کنش‌گر است. گویا زن سرنوشت ضحاک و ایران را مشخص می‌کند.

    این کارگردان درباره حضور زنان در این نمایش نیز گفت: برای پاسخ به این پرسش می‌خواهم از خود واژگان علی شمس در متن نمایش وام بگیرم، که می‌گوید (زن خوبه کنش‌گر باشه، گیسش رو طناب کنه، از پنجره اتاقش بندازه پایین…) پس ما می‌بینیم که در این متن، زن، سازنده اتفاقات دراماتیک است، زن درام را شکل می‌دهد، زن تصمیم می‌گیرد قربانی کند یا نکند، زن تصمیم می‌گیرد طغیان کند یا نکند. زن پرورش می‌دهد هر آنچه علیه ظلم است را، حتی کاراکتر مرد زمانی که می‌خواهد بر خط داستانی نمایش دخیل شود، نقش زنان شاهنامه را ایفا می‌کند. بنابراین این متن کاملا در حوالی زنان و زنانگی می‌چرخد.

    بخت‌پور با ارایه توضیحاتی درباره شیوه اجرایی نمایش خود افزود: من به عنوان کارگردان همواره بر این بوده‌ام که خوانش خودم را از شاهنامه و متن علی شمس داشته باشم. بنابراین زبان و رویارویی من به سمت ساختارشکنی رفته و علیه هر چهارچوب کلی از شاهنامه بوده است. مانند ترکیب کردن متون شاهنامه با فضای گیمینگ یا استفاده از موسیقی که کاملا دور از فرهنگ عامه شاهنامه‌خوانی است و واژگان فردوسی را متفاوت می‌کند و البته بر این باور بوده‌ام که هنرمند باید ذائقه‌ساز باشد نه ذائقه‌مند.

    منبع ایسنا

    <div id="mediaad-g3v2q"></div> <div id="mediaad-jrNj"></div>

    سایر اخبار

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *