به گزارش نخست نیوز،
در واقع انجام فعالیت بدنی منظم موجب سلامت ذهن میشود. از این روست که ضرورت توجه به مقوله ورزش در مدارس با توجه به اینکه دانشآموزان طی ۹ ماه از ۱۲ ماه سال را به مدرسه میروند و روزانه یک سوم وقت خود را در مدرسه میگذرانند احساس میشود و بیراه نیست که یک برنامه منظم ورزشی در مدارس در نظر گرفته شود تا ضمن تقویت جسم دانشآموزان، به افزایش مهارتهای اجتماعی و تقویت ذهنی آنها نیز کمک کند.
از همه مهمتر در سایه زندگیهای مدرن و آپارتماننشینی، از تحرک فرزندانمان کاسته شده و اغلب درگیر تماشای تلویزیون یا بازیهای موبایلی و رایانهای هستند و نه جایی برای جست و خیز و تحرک دارند و نه حسی برای آن، لذا ساعات ورزش مدارس میتواند این کم تحرکی فرزندانمان را جبران کند هر چند ورزش در مدارس با چالشهایی مواجه است.
فاطمه غیوری مادر دانشآموزی است که در مدرسه دخترش معلم ورزش حضور ندارد. وی با اشاره به اینکه زنگ ورزش در برنامه درسی دخترم روی کاغذ هست اما به طور جدی و تخصصی ورزش انجام نمیشود.
وی گفت: معلم فرزندم اگر دروس دیگر کلاس عقب نباشد و بچهها مشکلی نداشته باشند برای زنگ ورزش آنها را به بیرون کلاس و حیاط مدرسه هدایت میکند و خود روی صندلی مینشیند و یکی دو توپ به بچهها میدهد که با هم بازی کنند.
این مادر دانشآموز که فرزندش در مقطع ابتدایی دوره دوم تحصیل میکند، گفت: با اینکه در این مقطع در مدارس شهری باید معلم ورزش حضور داشته باشد و به صورت تخصصی به موضوع ورزش توجه شود اما در نبود نیروی متخصص، انتظار اینکه زنگ ورزش کارآیی لازم برای فرزندم را داشته باشد دور از ذهن است.
مشکلات پیشروی ورزش مدارس
انجام فعالیت بدنی هم برای سلامت جسم و هم سلامت ذهن دانشآموزان مفید است. چه بسا انجام فعالیتهای بدنی بر روحیه و سلامت روان دانشآموزان اثر مطلوب دارد و این امر خود میتواند میزان یادگیری را افزایش دهد لذا در سایه انجام فعالیت ورزشی ضمن سلامت جسم، سلامت روح هم اتفاق میافتد.
مرجان ترشیزی معلم ورزش مدرسهای در خراسان رضوی است که از وضعیت ورزش در مدارس گله داشت و گفت: این حوزه تا دلتان بخواهد مشکل دارد.
این کارشناس ارشد تربیتبدنی با بیان اینکه بیش از همه مشکلات، کمبود امکانات و نبود فضای مورد نیاز و مطلوب ورزشی به چشم میآید و در کنار آن کمبود نیروی انسانی مسلط و مرتبط با ورزش هم مشهود است.
وی با بیان اینکه اگرچه تربیتبدنی و ورزش یکی از پایههای اصلی تعلیم و تربیت هر جامعه به حساب میآید که به عنوان یک روش تربیتی برای متعادل ساختن و تکامل یافتن ابعاد وجودی انسان در زندگی او مطرح است اما نه مسئولان به این حوزه نگاهشان مثبت است و نه خانوادهها.
ترشیزی افزود: هرچند ورزش بخشی از تربیتبدنی است که انجام دادن آن منوط به کسب انواع مهارتهای حرکتی و ورزشی است اما همواره شاهد بوده و هستیم که دیدگاه مسئولین نسبت به ورزش مثبت نیست و خیلی راحت حاضرند ساعاتی را که در برنامه درسی دانشآموزان به ورزش اختصاص دارد در اختیار سایر برنامهها و دروس قرار دهند.
منبع ایسنا
دیدگاهتان را بنویسید