به گزارش نخست نیوز، سید معین امامی_فرهنگ بومی به آن بخشی از فرهنگ گفته میشود که در مرزهای جغرافیایی محدود میشود. ساکنان بومی یک منطقه از طریق فرهنگ بومیشان از مردم دیگر مناطق متمایز میشوند. این تمایز هویت اهالی بومی یک منطقه را شکل میدهد همان دلیل مهمی که یک محدودهی جغرافیایی را برای ساکنان مناطق دیگر جذاب میکند.
درواقع فرهنگ بومی غالب در یک منطقه، هویتی خاصی به آن منطقه و ساکنان آن میبخشد. و این هویت بومی در کنار تمایز آشکاری که بین ساکنان مناطق مختلف به وجود میآورد، غرور ملی را هم سبب میشود. اما اجزای تشکیلدهنده فرهنگ بومی چیست؟
فرهنگ بومی و محلی از چه بخشهایی تشکیل میشود؟
بهطورکلی عناصر اصلی و اساسی در فرهنگ بومی به چند بخش مهم تقسیم میشوند
زبان، گویش و لهجه بومی
لهجه یا گویش بخشی از فرهنگ بومی یک منطقه به شمار میرود. این گویش و لهجه بهعنوان میراث فرهنگی گذشتگان دارای ارزش بسیاری بالایی است. دوری یا نزدیکی مناطق از یکدیگر میتواند علت تفاوت گویشها و لهجهها باشد. جامعهشناسان معتقدند که گویش و زبان مردم یک منطقه از آبوهوا و طبیعت نیز تأثیر میپذیرد. جامعهشناسان برای این گفتار خود نیز مثالی دارند و میگویند در مناطقی که بارش برف بیشتر است، مردم محلی حدود ده کلمه یا بیشتر درباره برف و بارش برف دارند، اما در مناطقی که بارش برف بسیار کمتر است، لغات مرتبط با آنهم کمتر است.
متاسفانه درحالیکه گویشها و لهجهها میتوانند دلیل جذابیت یک منطقه برای گردشگران باشند، حقیر شمردن گویش محلی به عادتی در میان مردم دیگر نقاط تبدیلشده است؛ کاری بس ناپسند که میتواند از دلایل فراموشی گویشها و لهجههای شیرین محلی و بومی باشد. ازبینرفتن و مرگ یک گویش بومی علاوه بر اینکه خود بهتنهایی نگرانکننده است، سبب ازبینرفتن تاریخ و فرهنگ یک منطقه، یک قوم یا یک ملت هم میشود. باید اعضای هر جامعهای به تاریخ و فرهنگ خود توجه بیشتری نشان دهند و برای حفظ آن تلاش کنند.
دیدگاهتان را بنویسید