ارتش تا پای جان برای امنیت و آسایش مردم ایستاده است
به گزارش نخست نیوز، دکتر مهدی یاراحمدی خراسانی_ میدانی کجا؟ دقیقا همان زمانی که بیمحابا بخشیدی، خودت را نادیده گرفتی، عشق و مهربانی را ارزانی کسانی داشتی که قدر و ارزش تو را نمیدانستند، درواقع داشتی تکهتکه از وجود ارزشمندت را جدا میکردی و پای اینوآن میریختی.
تو خوبی، خیلی هم خوب. اما؛ این واقعیت را باید بشنوی، بدانی و هرقدر هم که تلخ باشد بپذیری که هرچند مهر ورزیدن و فداکاری کردن رسم اخلاق و انسانیت است اما حق نداری تنها برای آرامش دل مهربان خودت بیحسابوکتاب آن را بهپای همه بریزی.
اگر میخواهی رسم عاشقی ورنیفتد باید گاهی بهای هر آنچه را میبخشی دریافت کنی و حتّی گاهی دیگران را از وجود خودت محرومسازی تا دریابند هر بارانی اگر فراوان و بیانتها ببارد سیلابی خروشان میشود که زندگی را نابود میکند.
مهرت را برای خریدن هر نازی حراج مکن و به خاطر بسپار آدمهای این زمانه به شدت فراموشکارند. ببخش، مهربان باش، دست و دلبازی کن اما؛ تا جایی که خودت برای لبخندی ساده و نگاهی مهربان مجبور به التماس نشوی. تجربه ثابت کرده دقیقا بزرگترین آسیب را کسانی به آدم وارد میسازند که روزی بزرگترین محبتها را به آنها روا داشتهای. اگر همواره در دسترس باشی و بیمحابا ببخشی تو را نادیده میگیرند، دیگران را به تو ترجیح میدهند برایت پشت چشم نازک میکنند، طاقچه بالا میگذارند و هر آنچه خوبی و محبت در حقشان کردی نادیده میگیرند.
هرچند آنها عاقبت بخیر نمیشوند و روزی از بیمهری خود به شدت پشیمان میشوند ولی تو را هم بهسختی آزار میدهند. قدر خودت را بدان و به خاطر بسپار مهربانی گنج نایاب و «گرانی» است پس هرگز آن را «ارزانی» احدی مکن! بگذار آنچه ذاتی گران دارد، گران بماند، گران بدانند، بهایش را بپردازند و برای به دست آوردنش لااقل کمی تلاش کنند تا کماکان برایشان ارزشمند باشد. شاید این جملات در ظاهر کلیشه باشد یا حتی شعاری به نظر برسد اما در میدان عمل آدمهایی که اهل مهربانی و احترام مضاعف به دیگران هستند گاهی آنقدر خود را نادیده میگیرند و از خواستههایشان میگذرند که دچار ظلم به خویشتن میشوند.
درواقع هیچکسی با هر نیتی هم که باشد حق ندارد خود را هیچ انگارد و به خودش ظلم کند. شاید ابتداییترین تکلیف هر انسان آن باشد که در خود جستجو کند و هر آنچه از استعداد و صلاحیت و شایستگی دید به ظهور و بروز برساند و به درجات کمال خویشتن نائل گردد. برای همین عزتنفس داشتن و برای خویش احترام قائل شدن یک اصل حتمی و اجتماعی است که همهی انسانها باید نسبت به آن مبادرت ورزند. باحالت در دسترس بودن دایمی آرامآرام در رابطه ارزش و خواستههای شما نادیده گرفته میشود و همچنین کارها و محبتهایتان کمتر به چشم میآید و خیلی زودتر از آن جه تصور کنید به برایتان به وظیفهای حتمی و قطعی تبدیل میشود. کلام آخر اینکه خود را از سندروم در دسترس بودن همیشگی خلاص کنید. اگر موافقید که آزاد شدن از این فشار و اجبار راه بهتری برای زندگی کردن است چرا شروع به قدم گذاشتن در این راه نکنید. فقط کافی است که این تست کوچک را امتحان کنید. هرروز چندساعتی را بدون پاسخگویی سپری کنید. زمانی در روز را مشخص کنید بانام “خارج از دسترس” و بعدازآن پاسخگو باشید. با این راهکار شما تحت کنترل هستید شما تصمیم میگیرید که پاسخ دهید. درنهایت شما میتوانید این زمان خارج از دسترس بودن را به نصف روز یا بیشتر افزایش دهید اما درهرصورت با مدتزمان کم شروع کنید. این اقدام در مرور زمان ارزش شمارا افزایش میدهد و برایتان آرامش لذت بخشی به همراه خواهد داشت.
دیدگاهتان را بنویسید