حکایت تلخ فرار مغزها و سرمایه ها

 نخست نیوز – علیرغم تمام محدودیت هایی که در کشور وجود دارد اگر توان و سرمایه داخلی به همراه اندیشه و کار ایرانی به صورت متمرکز و حداکثری در کشور مورد بهره  برداری و هدایت قرار می گرفت امروز شاهد رونق چشمگیری در همه زمینه ها بودیم. ایران کشوری ثروتمند است و مردمان ایران از سرمایه های سرشار طبیعی، ذهنی و حتی مادی برخوردار هستند اما چه چیزی باعث شده که سطح رفاه عمومی در کشور پایین باشد و یا بیشتر مردم پایین تر از سطح و شأن خود زندگی کنند و آن چه از رونق، پیشرفت و تکنولوژی را که شایستگی اش را دارند و می بایست از آن بهره مند باشند را درک نکنند. بدون شک ما در سازماندهی و بسیج منابع و امکانات در کشور دچار خلأ جدی و یا حتی وادادگی هستیم. نشان به آن نشان که سال هاست اندیشمندان، نخبگان، برگزیدگان و شایستگان عرصه های مختلف علمی از کشور مهاجرت می کنند و به آن عنوان فرار مغزها را اطلاق کرده ایم و دست روی دست گذاشته و این فاجعه عظیم را تنها نظاره می کنیم و از هر کار قابل توجه و مؤثری که مانع این امر شود دریغ نموده ایم. بنیاد ملی نخبگان تشکیل داده ایم، وزارت جوانان ایجاد کرده ایم، معاونت علمی و فناوری در جایگاه ریاست جمهوری راه اندازی شده است اما کماکان در آن حد قرار نگرفته ایم که زمینه را برای فعالیت مؤثر، ارزش آفرینی و واگذاری عرصه های تصمیم گیری به نخبگان کشور فراهم آوریم. نظم فرآیندی، کاهش بوروکراسی، پرداخت هزینه های تولید علم، حمایت از نوآوری و دانش آفرینی و تأمین رفاه نخبگان از حداقل های لازم در این راستا است که بی شک هزینه های آن در برابر منافعی که می توانست نصیب کشور نماید بسیار رقم ناچیزی بوده و هست. اما چه می شود کرد که ما در سطح صاحبان تصمیم با اختلال نگرشی در این زمینه مواجه هستیم که ارزش واقعی حمایت و سرمایه گذاری در این امر را نمی دانند. همین مسأله در ارتباط با صاحبان ثروت و سرمایه، کارآفرینان و تولیدگران نیز وجود دارد. آن هایی که سرمایه های سرشار ریالی و ارزی دارند کمتر از آنچه باید در داخل کشور آن را صرف رونق و پیشرفت داخلی می کنند. شما بهتر از من می دانید با تصمیمات سطحی و به دور از تدبیر چه آسیبی به اعتماد عمومی در این زمینه ها رسانده ایم که بسیاری از صاحبان سرمایه تصمیم به خروج داشته هایشان از کشور گرفته و با خود میلیاردها دلار ارز را خارج کرده اند. شاید آن از خدا بی خبرانی که در جریان رونق بورس اعتماد عمومی به ارزش آفرینی در بازار سرمایه را به تاراج دادند هیچگاه از عمق آسیبی که به کشور رسانده با خبر نشده اند چون عقل و درک درستی از این امر ندارند. اما با کج اندیشی و سو نیت فضایی که می توانست سبب رونق در تولید و سرمایه کشور شود را به محیطی نا امن تبدیل نموده و میلیاردها تومان ثروت عمومی را به یغما بردند. به هر حال این چنین اتفاقات و تصمیماتی که در این سطح و بدین صورت اتخاذ می شود امنیت سرمایه گذاری و انگیزه فعالیت را در کشور از بین می برد و سبب می شود حجم وسیعی از سرمایه های ملی که می توانست سبب رونق کشور گردد خارج شده و منافعش به بیگانگان تعلق گیرد. تا از این دیرتر نشده باید به خود بیاییم. اکنون که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری قرار داریم باید در میان نامزدها به دنبال افرادی باشیم که اولاً برای پیشرفت و رونق کشور حس مسئولیت و تعهد واقعی دارند، ثانیاً استعداد و توان داخلی را باور دارند و ثالثاً همه جانبه از آن حمایت می کنند.