در آمریکا چه خبر است؟
نخست نیوز – کرمانی نژاد – ورزشکاران ممکن است با مصرف مکمل‌های نمک دار حین ورزش از افزایش وضعیت هیدراته شدن و کارایی عضله و عملکرد سیستم عصبی بهره ببرند، به ویژه هنگامی‌که ورزش در شرایط محیطی سخت مانند گرما و رطوبت انجام شده یا در مدت طولانی ادامه داشته باشد. میزان نمک لازم برای حمایت عملکرد ورزشکار همیشه مورد بحث است در اصل به خاطر این حقیقت که بدن انسان برای حفاظت در برابر کمبود سدیم طی ورزش مکانیسم‌های دفاعی دارد که شامل انتشار سدیم از ذخایر درونی بدن است. شواهدی وجود دارد که مکمل‌های نمکی طی تمرینات روی وضعیت الکترولیت و هیدراته شدن و گرفتگی عضلات تأثیر چندانی ندارد.
برای مثال مطالعه‌ای روی ورزشکاران قدرتی انجام شد و نتایج با گروه دارونما مقایسه شد به گروه تجربی ۳/۶ گرم سدیم در طول مسابقه داده شد و در پایان مسابقه تغییر برجسته‌ای در غلظت سدیم سرم قبل و بعد از مسابقه تغییر وزن ورزشکار طی مسابقه دمای رکتوم، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک پس از مسابقه نسبت به گروه دارونما مشاهده نشد. به‌طور مشابه در مطالعه دیگری مصرف نمک در درمان گرفتگی‌های عضلانی بازیکنان فوتبال طی یک فصل رقابت نشان داد که تأثیری بر بروز گرفتگی عضلانی نداشته و برخلاف باور عمومی نقش بزرگی در این بازیکنان ایفا نمی‌کند. درصورتی‌که سقف مصرف نمک ۱۵۰۰ میلی گرم در روز برای افراد معمولی است ورزشکاران ممکن است برای جبران از دست دادن آب بدن به خاطر عرق ریختن طی تمرینات به نمک بیشتری نیاز داشته باشند. علاوه بر این حداقل نیاز فیزیولوژیک 500 میلی گرم در روز است کالج پزشکی ورزشی آمریکا میزان 500 تا ۷۰۰ میلی گرم نمک را طی ورزش توصیه کرده است.
از آنجایی که میزان عرق کردن در هر ورزشکار متفاوت است و بستگی به شرایط محیطی دارد. این میزان ممکن است همیشه به‌طور کامل نمک از دست رفته را جبران نکند بنابراین نمک اضافی در دوره بازیافت پس از تمرین مورد نیاز است. نمک را اغلب در نوشیدنی های ورزشی یا به صورت ژل انرژی و آدامس انرژی می توان استفاده کرد. به خصوص کسانی که خیلی عرق می کنند و از مواد غذایی فرآوری شده استفاده نمی کنند، ممکن است از مکمل با کپسول الکترولیت حاوی سدیم و کلرید و همچنین دیگر مواد معدنی مهم در عرق مانند پتاسیم، منیزیم و کلسیم بهره‌مند شوند.
نمک و گرفتگی عضلات: افزایش جذب رژیم پر نمک منجر به عملکرد شناخت شده ای به نام بارگذاری نمک و سبب جذب نمک و مایعات طی رقابت شده و درمان موثری برای همه ی ورزشکاران نیست. برای حفظ عملکرد صحیح سلول ها، بافت ها و اندام‌ها سطح سدیم در مایع بیرون سلولی باید در ۱۳۰ تا ۱۶۰ میلی مول در لیتر باقی بماند. میزان پایین سدیم به عنوان هیپوناترمی شناخته شده که به‌طور کلی توسط مصرف بیش از حد مایعات و با جایگزینی ناکافی نمک ایجاد می‌شود. علایم اولیه آن شامل گیجی، تهوع، خستگی، گرفتگی عضلانی و ضعف است. در شرایط وخیم‌تر سیستم عصبی تحت تأثیر قرار گرفته و علائم تشنج، کما و حتی مرگ احتمال می رود. از آنجایی که عوامل ضد التهاب غیر استروئیدی مانند آسپیرین، ایبوبروفن و استامینوفن با عملکرد کلیه تداخل دارند، به نظر می رسد خطر ابتلا به هیپوناترمی را افزایش دهند و در مقابل علائم نفخ و ناراحتی در ورزشکارانی که مصرف نمک بالایی دارند شایع است. مصرف بالای نمک می‌تواند. مشکلات سلامتی ازجمله فشار خون بالا، سکته مغزی، بیماری قلبی و پوکی استخوان ایجاد کند
دیدگاهتان را بنویسید