نخست نیوز – علی پاکباز خسروشاهی – عضو شورای عالی سازمان نظام پرستاری میگوید: «تقاضای مهاجرت پرستاران ایرانی شش برابر شده است» یوسف رحیمی در این باره بیشتر توضیح میدهد:« وقتی یک پرستار را پس از ۵ سال گذراندن طرح به عنوان نیروی ۸۹ روزه استخدام میکنیم و ساعتی ۱۵ هزار تومان به او میدهیم و آنقدر به صورت موقت نگهش میداریم که از سن استخدامش میگذرد، اگر پیشنهاد بهتری از یک کشور دیگر دریافت کند که تمام امکانات را در اختیار او قرار بدهند، حتما میپذیرد و میرود. قبلا سالانه ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر گواهی مهاجرت از نظام پرستاری میگرفتند اما اکنون شاید بیش از ۱۵۰۰ نفر در سال اقدام به مهاجرت میکنند.»این مسوول به صورت شفاف مساله پرستاران و امثال آنها را بیان کرده است.
بخشی از مردم تصمیم میگیرند از کشور مهاجرت کنند تا به زندگی بهتر برسند. زندگی بهتر چیست؟ رسیدن به یک زندگی عادی!
خیلی از آنهایی که عزم رفتن میکنند، ایران را دوست دارند اما مجبور هستند برای رسیدن به آرامش بیشتر زندگی در سرزمین دیگر را تجربه کنند. هیچ کس زندگی در غربت و جدایی از خانواده را دوست ندارد اما گاهی …
فکر به آینده به ویژه آیندهای نمیشود برای آن برنامه ریزی کرد، جانکاه است. وضعیت به گونهای شده است که حتی برنامه ریزی برای فردا و پس فردا هم سخت شده است چه برسد به اینکه مثلا بگویی خوب سال بعد خانه میخریم بعد ازدواج میکنم بعد ماشین و …. اینگونه برنامه ریزی تبدیل به آرزوهای محال شده است!
امید است که مدیران برای این مهم چاره اندیشی کنند تا مهاجرت گزینه پایانی برخی از ایرانیان باشد.
دیدگاهتان را بنویسید