نخست نیوز، غلامرضا بنی اسدی _زن است که برکت میآورد. زن است که زیبایی را مثل روح در زندگی جاری میکند. زن است که میسازد، زن است که سفره میگستراند، زن است که لقمههایش طعم محبت میدهد. در خانه، در شکوه همسر و مادر قد میکشد و اهالی جهانِ کوچک خود را بزرگی میبخشد. از آنان زنان و مردانی میسازد برای فرداهای وطن.
اصلا کارخانه آدم سازی است زن. مدرسه تربیتی است مادر. اما فقط در چهاردیواری نیست که اختیار زندگی با اوست. پشت دیوار هم دنیایی متفاوت میآفریند زن. چون به شان اجتماعی خود مدیر میشود میبینیم که به تدبیر و اقتدار، اندیشهای توانا دارد و دستانی گرهگشا. حضورش به غیبت مشکلات میانجامد.
او را توانی است فراوان که چون به منصه ظهور رسد، سیاهه طولانیِ نمی شودها و نمیتوانیم ها، هرروز کوتاهتر میشود تا فهرست روشنِ “میشود” و “میتوانیم” ساعتبهساعت درازدامن تر گردد. من به معجزه مادران مومنم. حرف امروز و دیروز نیست. هرکجا که حاضر بودند، موفقیت هم خود را رساند. دفاع مقدس، یک جلوه از نقشآفرینی ممتاز مادران و همسرانی است که ایستادند تا فرزندان و همسرانشان از پا نیفتند چه خوب میدانستند و میدانیم اگر آنان از پا میافتادند، آرزوی دشمن در از پا انداختنِ ایران تحقق پیدا میکرد. ایستادند زنان وطن. چنان مردانه که مردان به عظمت نامشان برخاستند. معروف است که میگویند مادری به حضور امام روحالله رسید و یکبهیک تصاویر پسرانش را نشان داد که این در عملیات فلان شهید شد و این در عملیات فلان و دیگری…. سحنانش تمام نشده بود که دید شانههای امام میلرزد. انگار به غیرت مادریاش برخورد که صدایش را بلند کرد که پسرانم را دادم که تو خم به ابرویت ننشیند حالا شانههایت از گریه میلرزد؟ بله، اگر امام قاطعانه ایستاد، اگر قاسم سلیمانی هرروز یکبار در مقاومت متولد شد به برکت مادرانی چنین بزرگ است. تا ایران مادران و همسرانی چنین بزرگ دارد، کوچک خواهد شد هر که نمیتواند بزرگی ایران را تاب بیاورد……
دیدگاهتان را بنویسید