چه بر سر سپاهان آمده است؟
نخست نیوز : او در 31 مرداد 1401 با حضور در برنامه “جهان‌آرا” شبکه افق، خطاب به مجری برنامه (امیرحسین ثابتی) گفته بود: “آقای ثابتی ان شاالله خدا به همه مون عمر بده ببینیم امسال چه زمستان سختی در پیشه…برای دنیا به‌خصوص برای کشورهای واردکننده انرژی، به‌خصوص اروپایی‌ها … خودشون به خودشون دارن ظلم می‌کنند … دولت‌ها دارند به مردم شون ظلم می‌کنند… می‌توانیم بخشی از کمبود انرژی جهان به‌ویژه اروپا را تامین کنیم”.
امروز هم آن زمستان وعده داده‌شده رسید و تقریبا روزی نیست وزیر نفت و دیگر مسوولان در تلویزیون درباره شرایط شکننده و سخت گاز و احتمالا قطع آن و تعطیلی شهرها وادارات صحبت نکنند.
حالا که در این شرایط قرار گرفتیم واقعا چرا وزیر نفت آن روز تابستانی چنین سخنی گفت تا حالا هر بار از شرایط سخت گازی ایران صحبت شود، آن سخن وزیر از “زمستان سخت اروپایی” یادآوری و چنین تناقض و تضادی، عیان شود؟
آیا وزیر نفت که خود قبلا رییس شرکت گاز بود نمی‌دانست هرساله در زمستان ایران، چالش، مشکل یا بحران گازداریم و با اندک افزایش سرما یا مصرف گاز، کشور می‌تواند وارد بحران شود؟
آیا این سخن اوجی وزیر نفت نشان نمی‌دهد او در این جایگاه بالای اداری و باوجود اطلاعات و تجربیات و … نتوانست آینده زمستان ایران و اروپا و جهان را پیش‌بینی کند؟ حال‌آنکه پیش‌بینی و تحلیل وزیر نمی‌تواند شخصی باشد بلکه برآیندی از دستگاه کارشناسی مجموعه زیرمجموعه اوست.
آیا در سایر حوزه‌ها هم‌چنین تحلیل‌هایی، تولید می‌شوند و معیار قرار می‌گیرند؟ آیا تصمیم‌گیری‌ها کلان بر پایه چنین تحلیلی‌هاست؟
آیا نمی‌دانست وعده دادن به زمستان سخت اروپا ناخودآگاه باب مقایسه زمستان ایران و اروپا را باز می‌کند و ضرر کننده بزرگ در این میان شرکت گاز و فعالیت‌ها و تلاش‌های شبانه‌روزی کارکنانش است؟ آیا نمی‌دانست اگر باب مقایسه ایران و اروپا را باز کند به هزار و یک دلیل موجه و ناموجه، نزد افکار عمومی پیروز نخواهد بود؟
آیا نمی‌دانست نباید یک کشور بزرگ دارنده گاز را با کشورهای واردکننده گاز مقایسه کند؟
آیا نمی‌دانست کرکری خوانی و تبلیغات و سخنان هیجانی را باید به دیگرانی واگذار کند و خود مظهری از عقلانیت و بیان سخنان سنجیده و قابل‌اتکا باشد؟ وزیران انرژی و اقتصاد اهل طمأنینه و تأمل هستند و نمادی از بلوغ و دوراندیشی، نه تبلیغ و احساسات. اقتصاد و انرژی، علم عقل و واقعیت‌اند نه شور و هیجان.
با موضع‌گیری شعاری و احساسی شاید بتوان طرفداران این یا آن جناح سیاسی را خوشحال کرد و سر ذوق آورد اما قطعا به کار مدیریت انرژی نمی‌آید!
علی پاکباز خسروشاهی
دیدگاهتان را بنویسید