به گزارش نخست نیوز ،این فقط یک روایت از هزاران هزار تصادف جادهای است که روزانه مسیر زندگی انسانهای زیادی را دستخوش تغییر میکند؛ جادههای ناایمن، خودروهای غیراستاندارد و رانندگانی که بیاحتیاطیشان چرخه مرگ و معلولیت را هر روز در جادههای شهر تکرار میکند.
طبق آمار، سالانه ۱۷ هزار نفر در تصادفات جان خود را از دست میدهند و حدود ۶۰ هزار نفر دچار معلولیت میشوند؛ از این میان، حدود ۳۰۰۰ نفر به جمع معلولان دچار آسیب نخاعی میپیوندند و این، یعنی دهها هزار نفر از نیروی انسانی کشور برای مدتها و حتی گاهی تا پایان عمر، از چرخه کار و تولید کنار میروند و برخی، نه تنها قادر به ادامه فعالیت اقتصادی نیستند، بلکه به دلیل وابستگی به خدمات گسترده توانبخشی و مراقبتی و ناتوانی، از نظر مالی وابسته خانواده و دولت میشوند.
اما فاجعه فقط در این اعداد نیست. هزینههای سنگین این حوادث، از خدمات اورژانسی و بستری گرفته تا جراحی، توانبخشی اولیه، مراقبتهای پرستاری و زندگی مادامالعمر روی ویلچر و تخت، بار بزرگی بر دوش خانواده و دولت میگذارد؛ هزینههایی که هیچ ارگانی جز بهزیستی، مسئولیتی برای این خانوادهها برعهده نمیگیرد و پوشش حمایتی موجود نیز در برابر بار مالی و روانی این فاجعهها، ناچیز است.
منبع ایسنا
دیدگاهتان را بنویسید