چند سوال از مریم اشرفی گودرزی!
نخست نیوز – نیلوفر ذوالفقاری- مشهد یکی از نخستین کلانشهرهای کشوراست که با اجرای طرح توزیع دوچرخه های مشترک و عمومی درسطح شهر، راهکار مناسبی برای گسترش فرهنگ دوچرخه سواری با هدف کاهش ترافیک و مسایل زیست محیطی برنامه ریزی کرد.
مسیرویژه سبزرنگ،که همه ی ما با آن آشنا هستیم واستفاده و عدم استفاده ی به هنگام آن را به خود یادآوری می کنیم ، ازعوامل گسترش دوچرخه سواری در سطح شهر است . اما دراین بین حواشی و مشکلاتی که دوچرخه سواران را درحین پیمودن این مسیر دلسرد می کند کم نیستند و روز به روز به دلیل توجه نکردن و عدم فرهنگ سازی درست با مسایل بزرگتری روبه رو می شوند.
قدم زدن و توقف عابران پیاده در مسیر، رفت وآمد موتورسواران ، پارک کردن ماشین ها و گذاشتن سطل های تخلیه ی بنایی وهمینطور داربست های فلزی و بنرهای تبلیغاتی از مسایل آزاردهنده ای است که باعث سد راه و مانع دوچرخه سواران شده است.
چندی پیش با خبر مرگ فردی در مسیر دوچرخه سواری به دلیل بازکردن ناگهانی در خودرو از توجه نکردن افراد به قشر دوچرخه سوار و مسیر ویژه دوچرخه سواری مطلع شدیم ، شاید باید در انتظار تلفات بیشتری در این مسیر باشیم تا مردم به خودشان بیایند. و مسئولان نظارت بیشتری داشته باشند؟
بر اساس این گزارش مشترک بودن مسیر دوچرخه سواری با پیاده رو شاید یکی از نمونه موارد اجرایی ضعیف و غیر کارشناسی است که ضمن کاهش فضای لازم عابران پیاده ، پای موتور سیکلت ها را به پیاده رو نیزباز کرده و ایمنی عابران و دوچرخه سواران را به خطر انداخته است .درواقع اکثر مسیرهای دوچرخه سواری که در مشهد بنا شده است در حاشیه پیاده روها ایجاد شده اند که باعث به وجود آمدن محدودیت فضا برای دوچرخه سواران و اشخاص پیاده شده است . اما نزدیک بودن مسیرهای دوچرخه سواری به پیاده رو ها نمی تواند دلیل قانع کننده ای برای فرهنگ درست استفاده نکردن ازاین مسیر باشد؛ چراکه همانطور که افراد پیاده انتظار دارند تا درپیاده رو ماشینی عبور نکند و از امنیت و آرامش لازم حین راه رفتن برخوردارباشند، دوچرخه سواران هم انتظار دارند تا با آرامش تمام این مسیرقانونی را طی کنند .
مصدومیت دوچرخه سواربا چاقو
«حجت مهدی زاده »دوچرخه سوار جوان مشهدی که 21 سال است سواربر دوچرخه اش این مسیر سبزرنگ را طی می کند به خاطر تذکر به فرد موتورسوار در این مسیر با ضربات چاقو مصدوم شد.
این جوان به شرح ماجرا پرداخت و گفت: درحال دوچرخه سواری درمسیر بولوار خیام بودم که دیدم موتورسواری وارد مسیر دوچرخه سواری شد و به اون متذکر شدم که اینجا مسیر دوچرخه سواری است که پس از لحظاتی موتور سوار به دنبال من افتاد و شروع به ضرب و شتم و فحاشی کرد و ناگهان بدون اینکه متوجه بشم به دستم چاقو زد و گل فروشی های کنارخیابون به کمکم آمادند درحالی که گشت پلیس اول بولوار خیام آن طرف خیابان ایستاده بود ولی بعد از درگیری هایی که به وجود آمد فقط آمدند پرس و جو کردند و هیچ کاری نکردند و با پلیس تماس گرفتم و آمبولانس هم آمد و تو اون بین که من خونریزی شدید داشتم پزشک آمبولانس بارها متذکر شد که هزینه ی آمبولانس و خدمات آزاد حساب میشود واین در حالی است که من در آن موقعیت به همچین چیزی نمیتوانستم فکر بکنم و واقعیت اصلا برایم مهم نبود و چون همراهم دوچرخه بود ، آن را به نزدیک ترین جایی که میشناختم بردم و بعد از آن خودم را به بیمارستان رساندم . قصد من به هیچ وجه درگیری فیزیکی با این فرد نبود و تنها هدف و خواسته من این بود که فرهنگ دوچرخه سواری و حقوق شهروندی هرروز بهتر جا بیفتد و با وجود این اتفاق من باز هم متذکر میشم به این افراد باید مسالمت آمیز برخورد کرد و ساختار فرهنگ سازی صورت بگیرد.
دیدگاهتان را بنویسید