فضای شهری

نخست نیوز : برای صحت‌سنجی ادعای توازن میان خودرومحوری و پیاده‌مداری در عملکرد سال‌های اخیر مدیریت شهری مشهد، کافی است هزینه‌ی اجرای فاز اول تقاطع چهارسطحی آزادگان (نمایشگاه) را با مجموع هزینه‌های توسعه‌ی دوچرخه‌سواری در شهر مشهد مقایسه کرد. درحالی‌که فقط فاز اول این تقاطع غیر هم‌سطح هزینه‌ی حدود ۴۰۰ میلیارد تومان را به خود اختصاص داده و مدیران شهری امیدوارند برخلاف بسیاری از تجربه‌های جهانی، این تقاطع راه‌حل بخشی از ترافیک غرب مشهد باشد، مجموع هزینه‌های انجام‌شده برای توسعه‌ی دوچرخه‌سواری در سراسر شهر مشهد (شامل خرید دوچرخه و ایجاد مسیرها و ایستگاه‌های آن) کمتر از ۳۰ میلیارد تومان است.
به نظر می‌رسد نه‌تنها توازنی میان برنامه‌های خودرو محور و پیاده‌مدار در توسعه‌ی شهر مشهد وجود ندارد، بلکه پیاده‌مداری در شعار و خودرومحوری در عمل سهم عمده‌ای را به خود اختصاص داده‌اند.
مدیران شهری با توجه به منابع مالی و فرصت‌های محدودی که در اختیاردارند، میان گزینه‌های مختلف دست به انتخاب می‌زنند و به اجرای برخی پروژه‌ها می‌پردازند و اجرای برخی دیگر را از اولویت خارج می‌کنند.
برای نمونه اگر مدیران شهری اجرای پروژه‌ی پارکینگ آزادی با هزینه‌ی ۳۳۶ میلیارد تومان را در دستور کار قرار می‌دهند، علاوه بر صرف این میزان از بودجه‌ی شهر، فرصت خرید حدود ۶۷۲۰۰ دوچرخه‌ی پنج میلیون تومانی را از خود سلب می‌کنند. این در حالی است که در پایان فروردین‌ماه سال جاری، تنها ۲۰۰ دوچرخه‌ی اشتراکی در اختیار شهروندان مشهدی بوده است.