به گزارش نخست نیوز، با شروع سال تحصیلی، خیابانهای شهر پر شده از جنبوجوش بچهها و البته اضطراب والدینی که میان شهریه مدرسه، لباس فرم، خرید لوازمالتحریر و حالا نرخ سرویس، بیشتر از قبل گرفتار حسابوکتابهای هر روزه شدهاند.
برای بسیاری از خانوادهها، بهویژه خانوادههای چندفرزندی، انتخاب سرویس مدرسه دیگر نه یک «گزینه رفاهی»، که یک «معضل جدی» است؛ هزینهای که گاهی از شهریه سالانه مدرسه نیز سنگینتر تمام میشود.
بر اساس قیمتهای یک سایت فروش آنلاین، حداقل قیمت خرید لوازمالتحریر برای یک دانشآموز 2 میلیون و 346 هزار تومان هزینه برمیدارد.
اخیرا شادی مالکی، مدیرعامل سازمان تاکسیرانی شهرداری تهران با اعلام افزایش ۳۶.۸ درصدی نرخ کرایه سرویس مدارس گفته بود: «برای مقطع ابتدایی، حداقل «نرخ سالانه» ۱۴ میلیون تومان و حداکثر ۴۰ میلیون تومان و برای مقطع متوسطه حداقل ۱۵ میلیون تومان و حداکثر ۴۳ میلیون تومان تعیین شده است.»
این ارقام رسمی در حالی اعلام میشود که خانوادهها میگویند بازار واقعی سرویس مدارسی که به صورت خصوصی خدمات میدهند فاصله زیادی با این نرخها دارد.
وقتی هزینه سرویس مدارس، معادل اجاره خانه میشود
از چند آژانس تاکسی سرویس مدارس نشان میدهد که میانگین هزینه ماهانه سرویس یک نفره در تهران و با احتساب مسیری حدود سه کیلومتری، روزانه نزدیک به ۳۰۰ هزار تومان است؛ این یعنی اگر ۲۲ روز رفتوآمد دانشآموز در ماه حساب شود، مجموع هزینه به ۶ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان میرسد. رقمی که به گفته والدین، گاه از توان مالی یک خانواده متوسط هم فراتر است.
با این وجود، در مناطق شمالی تهران مبالغ بالاتری هم مطالبه میشود. یکی از آژانسهای سرویس مدارس گفت برای هر دانشآموزی که بهصورت مجزا رفتوآمد کند، در ابتدای ماه حدود ۸ میلیون تومان دریافت میکنند. در صورت تعطیلی یا غیبت دانشآموز، مبلغ روزهای باقیمانده محاسبه و در پایان ماه یا عودت داده میشود یا به هزینه پرداختی ماه بعد اضافه میگردد.
این نرخها برای خانوادههای تکفرزند هم سنگین است؛ چه برسد به خانوادههایی که بیش از یک دانشآموز دارند. مادر یک دانشآموز متوسطه اول در استان البرز میگوید: «مسیر مدرسه دخترم حدود ۲۰ دقیقه است. به همین دلیل ناچار شدم سرویس بگیرم، اما هزینهها واقعاً سنگین است. ماهانه دستکم دو میلیون تومان پرداخت میکنم و اگر بین چند دانشآموز تقسیم نمیشد، این رقم خیلی بیشتر میشد. حالا با بازگشایی مدارس، این هزینه بخشی جدانشدنی از دغدغههای اقتصادی ما شده است.»
مادری دیگر میگوید:«فرزندم در مقطع ابتدایی درس میخواند و مدرسهاش حدود ۱۰ دقیقه با خانه فاصله دارد. برای رفتوآمد، از سرویس مدرسه استفاده میکنیم. هزینه سرویس بهطور سالانه ۲۵ میلیون تومان تعیین شده که فشار زیادی به ما وارد میکند.
بازار لوازم التحریر این روزها پررنگ و پرتنوع است، اما جیب خانوادهها خالی است. محسن گلستانی، رئیس اتحادیه نوشتافزار، میگوید: افزایش قیمتها فشار اقتصادی را بیشتر کرده و صنف تلاش میکند بار هزینهها را سبک کند.
این مخارج سهم زیادی از درآمد خانواده را میگیرد و واقعاً نمیتوانیم تغییری در سبک زندگی بدهیم، چون هزینه همهچیز بالا رفته است. با این همه، نرخ سرویسها را میتوان منطقی دانست، چون هزینهها در کل جامعه بالا رفته است. اما مهمترین دغدغه من امنیت فرزندم است؛ این که راننده سرویس فردی مطمئن باشد و با خیال راحت بچهها را به مقصد برساند.»
کیفیت آموزش قربانی فشار مالی خانوادهها
نمونههای دیگری هم نشان میدهد فشار مالی برای خانوادههای چندفرزندی بسیار بیشتر است. اگر خانوادهای در تهران یا استان البرز دو فرزند دانشآموز داشته باشد و برای رفتوآمد آنها سرویس مدرسه بگیرد، در حالت اشتراکی باید ماهانه حدود چهار میلیون تومان هزینه کند. اما اگر هر فرزند سرویس مجزا داشته باشد، این رقم به ماهانه بین ۱۴ تا ۱۶ میلیون تومان میرسد؛ رقمی معادل اجاره یک آپارتمان در برخی مناطق پایتخت.
برخی والدین در گفتوگو با اقتصادنیوز تأکید میکنند که به همین دلیل در انتخاب مدرسه فرزندانشان ناچارند به جای کیفیت آموزشی یا امکانات، به مسافت و دسترسی آسان توجه کنند؛ یعنی انتخاب نزدیکترین مدرسه دولتی به محل زندگی. به گفته آنها، زمانی معیار اصلی خانوادهها سطح علمی و فرهنگی مدرسه بود، اما امروز هزینه سرویس به اندازهای بالا رفته که نزدیک بودن مدرسه به خانه، به اولین شرط والدین تبدیل شده است.
منبع اقتصاد نیوز
هجوم واردات غیررسمی در بازار پوشاک






دیدگاهتان را بنویسید