دولتِ غیر قدسی آقای پزشکیان!

به کزارش نخست نیوز، غلامرضا بنی اسدی_گفت: دست شما شاید اما کلمات را دست بلندی است که می‌تواند گاه بر یقه مسوولان هم بنشیند! شما هم 32 حرف دارید و بی‌نهایت کلمات که در لشکرهای منظم در هر یادداشت باید به وظیفه ملی و انقلابی خود عمل کنند. وظیفه ملی امروز هم گفتن از ملت و مشکلاتی که پیش رو دارد می‌باشد. تکلیف انقلابی هم حراست از آرمان‌های انقلاب است باکار بیشتر بر اساس برنامه‌ای سازنده. کسی که به امروز ایران و فردای انقلاب فکر کند جز کار نمی‌تواند برای خود تکلیفی قایل باشد. حالا کار اشکال گوناگون دارد. یکی باید اشکال را ببیند و مشکل را دقیقا رصد کند و به چشم مسوولان بیاورد و یکی هم به برنامه و تدبیر و عمل، آن را رفع کند. چون دومی از شما ساخته نیست دلیل نمی‌شود که در اولی، به خود اجازه کوتاهی بدهید. نه خلق از شما می‌پذیرد ونه خدا. فردای قیامت که مردم یا حتی رفقای شهیدتان یقه‌تان کنند که چرا قلم داشتی و کلمه داشتی و فضا داشتی اما حق مردم را فریاد نکردی چه جوابی خواهی داشت؟ راست می‌گفت. واقعا جوابی ندارم و جوابی نداریم ما اهل رسانه و قلم و کلمه. نسبت به کلمه و حتی حروف مسوولیم. باید از حروف آجرهایی بسازیم برای سازه فکری مدیران. از کلمات باید چراغی بسازیم تا فضا را چنان روشن کند که هیچ مسوولی نتواند ندیدن و متوجه نشدن را دلیل کم‌کاری خود اعلام کند. الحمدالله رییس جمهور منتخب هم از خودماست. از ما زمینی‌ها. داعیه قدسی ندارد و برای قدسیت زدایی از دولت هم ما را به کمک خوانده است. پس صادقانه مشکلات جامعه را طرح کنیم تا دولت هم باصداقت برای رفع آن اقدام کند. مهمترین کار ما برای دولت، عرفی و زمینی نگه‌داشتن آن است. مهمترین کار دولت برای ما اهل رسانه هم باز کردن فضای نقد. چون این دو اتفاق افتاد، مشکلات سیاهه شده، یک‌به‌یک در مدار رفع و روشن‌شده جای آن قرار خواهد گرفت. بعدازاین با جناب دکتر پزشکیان حرف‌ها خواهیم داشت درباره حقوق و مسایل ملت. ان شاالله