تمامی پروازهای کشور به حالت عادی بازگشت
مادر تراز انقلاب اسلامی، مادرِ عاشورایی است. مادرِ تکلیف گرایی است که نه تنها خود را که فرزندان خود را هم با امام جامعه تراز می کند. همسرِ مورد نظر اندیشه دینی هم همسرِ عاشورایی است که نه تنها خود پای امام زمانش می ایستد که همسرش راهم از دورترین نقطه معرفتی به جوار سید الشهدا(ع) می رساند. نمونه هایی که در عصر خداباوری دفاع مقدس به تکرار دیدیم. تجربه ای موفق که اگر امروز هم بازتکرار شود، توفیق را رفیق راه مان خواهد کرد. ما مادرِ وهب را خیلی خوب تکثیر کردیم. او پسرِ نو دامادش را به معرکه شهادت فرستاد. قبل از آن نیز عروسش را برای دل شستن از شویش آماده کرد. هم نقش تربیتی خود را به انجام رساند و هم شکوه ایمانی خود را برای تاریخ تبیینی ماندگار کرد. دست برچشم ننهاد وقتی تیر ها جسم پسرش را هدف گرفته بودند بلکه شکوه جهاد در رکاب امام معصوم را می دید که از بازوان یلِ رشیدش نقش تاریخ می شود. وقتی هم که دشمن سرش را برای مادر آورد او سر را باز گرداند تا بگوید ما هدیه ای که در راه خدا داده ایم، پس، نمی گیریم و این گونه زنان فرداها را معلم شد تا در تکرار عاشورا به پهنه ای هشت ساله ما مادرانی را شاهد باشیم که شهادت را زندگی می کردند. دفنِ پیکر هزار زخم فرزند اول با اعزام فرزند دوم همراه می شد و فرزندان دیگر. ما مادر نه شهید را در دفاع مقدس داشتیم تا مادر وهب نه بار در او تکرار شود. اگر در کربلا، “دلهم” زهیر را از ناهمراهی با حسین(ع) به جهاد پیش روی او رساند، ما هم زنانی داشتیم که برای بدرقه همسر خود به سوی شهادت، آب و قران گرفتند. ما تجربه ای شایسته داشتیم از زنان عاشورایی. از مادران شهادت. امروز هم اگر به دنبال موفقیت هستیم باید مادر را و زن را در تعریفی به روز شده از عاشورا داشته باشیم. زنانی که سازنده و رزمنده اند در لباس ایمان در کسوت بانوی ایرانی.
دیدگاهتان را بنویسید