آیین نامه طبیعتگردی ابلاغ شد
دکتر مهدی یاراحمدی خراسانی – نخست نیوز
چندی قبل از سوی برخی مقامات مسئول آماری در ارتباط با سقط جنین، مصرف مشروبات الکلی، اعتیاد و … عنوان شد که بسیار نگران کننده و در عین حال قابل تأمل است. سال ها در کشور ما پرداختن به بحران های اجتماعی و بیان آمار آن خیلی مرسوم نبود و حتی در بسیاری موارد کتمان می شد. اما اکنون در سال های اخیر با نگاهی واقع بینانه تر کمابیش آماری این چنین اعلام می شود که می تواند زنگ هشداری برای مسئولان و البته مردم باشد. به عنوان مثال رئیس سازمان اجتماعی کشور در همایش ملی مواجهه با آسیب های اجتماعی اعلام کرد: سالانه 230 هزار سقط جنین بر اساس آمارهای موجود در وزارت بهداشت و طبق برخی پژوهش ها سالانه 300 تا 400 هزار سقط جنایی یا غیرقانونی در کشور انجام می شود. در موارد دیگر جراحت های اجتماعی نیز آمارهای مشابه و نگران کننده ای وجود دارد که قصد ندارم با بیان آن ها کام تان را تلخ کنم. این که نشر این گونه آمار بدون هدف و صرفاً جهت سیاه نمایی یا پرداختن به آن از جنس نگاه رسانه های زرد صورت پذیرد قطعاً کار غلطی است. اما اگر بخواهیم در مقام مسئولیت و تکالیف ناشی از آن برای مردم، مسئولان و رسانه ها بدان بپردازیم مرور آن ضروری و قابل توجه است. اولین گام در مواجهه با بحران های اجتماعی پذیرفتن واقعیت در اندازه حقیقی آن است. نه سیاه نمایی کار درستی است و نه کتمان و انکار. گام بعدی برنامه ای جامع و هدفمند برای اصلاح رفتار عمومی و کاهش مصادیق و موارد این گونه انحرافات است. مقوله ای که نیازمند عزم جدی و همگانی و اشتراک نظر مردم و مسئولان است و باید صبورانه و خردمندانه بدان پرداخت. مسائل اجتماعی یک شبه ایجاد نمی شوند که با دستورالعمل، ابلاغ، بخشنامه یا تشکیل ستادها، جلسات و کارگروه های کم اثر بتوان آن را از میان برداشت. بلکه با توجه به شرایط موجود و پیش بینی اتفاقات آتی طبق برنامه ای اصولی و منطقی باید نسبت به رفع آن اهتمام ورزید. باید بپذیریم مطابق با تحولات سال های اخیر در حوزه های مختلف اجتماعی و رسانه ای در کشور ما رفتارهای آموزشی وجود نداشته است. شاید بتوان مقوله ی تأخر فرهنگی و غفلت از تغییرات زمانه را از اصلی ترین دلایل بروز این گونه مسائل عنوان کرد. ما نمی توانیم با شیوه های آمرانه و یکجانبه رفتارهای معروف را در جامعه به وجود آوریم و از منکرها جلوگیری کنیم. باید زبان جوانان را بدانیم و ضمن آگاهی بخشیدن به آن ها و احترام به استقلال و قدرت تفکر آن ها با کمک خودشان در ارتباط با چگونگی مواجهه با مسائل اجتماعی خاص مهارت آفرینی کنیم. البته نباید فراموش کرد بسیاری از بحران ها مولود فقر، بیکاری، تبعیض، تجرد قطعی، مشکلات معیشتی و یا به زبان ساده تر بحران های اقتصادی است. پس در مواجهه با مسائل اجتماعی نمی توان از محدودیت های اقتصادی سخنی به میان نیاورد و یا آن را نادیده گرفت. ما اثر تهاجم فرهنگی و تزلزل فکری ناشی از آن را نفی نمی کنیم. اما باید بپذیریم دیگر زمان آن گذشته که بخواهیم هر گونه بحران اجتماعی را به این مسائل نسبت دهیم. اکنون که دولت سیزدهم به مسائل فرهنگی و اجتماعی توجه بیشتری نسبت به دولت های قبلی نشان می دهد وقت آن رسیده با واقع بینی و بهره گرفتن از تجارب سایر کشورها و با کمک متخصصان و کارشناسان داخلی در این عرصه سرمایه گذاری و وقت سپاری بیشتری انجام دهیم تا جامعه ای سالم و اخلاق مدار داشته باشیم.
دیدگاهتان را بنویسید