جزئیات ماجرای انفجار در اصفهان
نخست نیوز – محمدباقر عطاریانی_ اهدا و توزیع بسته‌های کمکی، معیشتی، مومنانه، حمایتی و… طی سالهای اخیر از رشدی فزاینده برخوردار شده است به‌گونه‌ای که تقریبا تمام سازمان‌ها وادارات دولتی و خصوصی وارد این حرکت خیرخواهانه شده‌اند.از سوی دیگر با افزایش تعداد موسسات خیریه و سازمان‌های مردم‌نهاد نیز شاهد توزیع چنین کمک‌هایی بین خانواده‌های محروم و نیازمند شهری و روستایی و حاشیه‌نشینان هستیم.در توزیع این بسته‌ها اگرچه هیچ نظم و سیستمی وجود ندارد و چه‌بسا موازی کاری هم می‌شود اما نفس کار انصافا ارزشمند است.اما سوال و چالش قضیه این است که تا چه زمانی قرار است این نوع کمک‌ها توزیع و اهدا شود؟قرار نیست در یک مقطعی به‌جایی برسیم که کسی به این بسته‌ها نیاز نداشته باشد؟ آیا بهزیستی و کمیته امداد به وظایف اصلی خود به‌خوبی عمل‌نکرده‌اند که اکنون با این حجم از نیازمندان روبه‌رو شده‌ایم؟آیا سیاست‌های اقتصادی نادرست منجر به این اوضاع شده؟ تحریم‌ها تاثیر گذار بوده؟ اختلاس‌ها و ثروت‌اندوزی برخی مدیران چنین وضعی را به وجود آورده؟امروز باید بپذیریم که جمعیت محرومان بیش و بیشتر شده و توزیع بسته‌های معیشتی نیز تنها یک مسکن مقطعی است.اهدای کمک‌ها در نوروز، شب چله، سال تحصیلی و… انصافا چاره اساسی و اصولی برای حل مشکلات معیشتی نیازمندان نیست و باید علاوه بر کار و اشتغال آن‌ها ، حداقل سیستم و سامانه‌ای مستقل و ملی راه‌اندازی کرد که این کمک‌ها به‌صورت دقیق و منظم بین محرومان توزیع شود.توزیع جزیره‌ای و بدون برنامه مدون حاصلی ندارد ضمن اینکه درنهایت باید به‌جایی برسیم که در منطقه، دارای کمترین جمعیت محروم باشیم.تحقق این هدف کار سخت و دشواری نیست چراکه با منابع غنی و خدادادی در کشورمان و البته با مدیریت درست و سالم می‌توانیم به این هدف نائل شویم.انشالله.
دیدگاهتان را بنویسید