به گزارش نخست نیوز،
محمدباقر عطاریانی
توی صف نانوایی ، حرف همه از گرانی و تورم است.اینکه گرانی بلای جان شده و از نشاط و آرامش در جامعه خبری نیست.البته بحث کیفیت نامناسب نان هم هست و اینکه چرا این ماده غذایی پرمصرف باید چند نرخی باشد؟ چرا قیمت نان در طول سال چند بار افزایش مییابد؟
* داخل اتوبوسهای پرازدحام مسافر هم حرف مسافران از گرانی هست و اینکه قراره بنزین گران بشه و اینکه بعدش ، تاوانش را باید مردم بپردازند!
* داخل ادارات و کارخانهها، قشر کارمند و کارگر درست موقعی که فیش حقوقیشان را میبینند ، قبل از هر کاری مشغول جمع و تفریق حسابشان میشوند که چقدر باید اقساط بدهند و چقدر اجاره خانه و خرج مدرسه بچهها و …!
* داخل خانوادهها هم اغلب صحبتها حول تمام شدن برنج و روغن و … در خانه است و اینکه برای خرید جدید باز با گرانی مواجه هستند.
* داخل هر مغازهای همصحبت کسبه این است که هر کالایی را بفروشیم باید باقیمت گرانتر جایگزین کنیم.
* در جمع و محافل دوستانه جدای از آه و ناله و ناسزا به برخی مسوولان ، حرف همه این است که گرانی در سال چندین بار رخ نشان میدهد اما درآمدها همگی ثابت است!
* در میان مردم صحبت از وضع بانک آینده و بدهی میلیاردی آن است و اینکه طی این سالها چرا کاری نکردهاند؟
* در مجلس شورای اسلامی هم بجای رفع نگرانی مردم و رسیدگی به معیشت مردم ، صدای مرگ بر این و مرگ بر آن شنیده میشود؟
* هر اداره و سازمانی برای خودش آییننامه و دستورالعملهای اختصاصی دارد و هر یک جزیرهای عمل میکند!
* دیروز یک کارمند با نشان دادن فیش حقوقیاش گفت روز ۵ آبان ۱۴۰۴ از حقوقم فقط ۳۰۰ هزار تومان باقیمانده. رفتم داروخانه تا سهمیه شیرخشک فرزندم را بگیرم گفتند شیرخشک گران شده و جالب اینکه سهمیه فرزندم هم کم شده بود! چرا میگویید و تبلیغ فرزندآوری میکنید.؟ از موقعی که شیرخشک را گران کردند به همه فحش و ناسزا میدهم.
* یکی از تیترهای روزنامه این بود: رانت یک هفته برنج وارداتی معادل سرمایه اتاق بازرگانی کشور است. این را یک مقام مسوول در اتاق بازرگانی مشهد گفته بود.انصافا در واردات برنجهای پاکستانی ، چقدر خوردند و بردند؟
* داخل بیمارستانها و مراکز درمانی پر از بیمار و همراهان بیماران است.بیپولی ، شلوغی ، داروهای گران و بعضا نایاب، ویزیتهای نجومی بسیاری از پزشکان ، نوبتهای طولانی در بیمارستانها و مراکز دولتی و زیرمیزیها تنها بخشی از اوضاع درمان است.
* اخبار صداوسیما و حتی نشریات و رسانههای داخلی مملو از وعدههای آقایان مسوول است.وعدههایی که فقط برای حفظ پست و مقام و صندلیهای مدیریتی است و نتیجهاش بیاعتمادی مردم را به دنبال داشته است.
* حالا شما بگویید که در این وانفسای اخبار و رویدادهای مختلف آیا به خبر خوبی برخورد کردهاید؟
چرا هیچ کشوری در ایران سرمایهگذاری نمیکند؟






دیدگاهتان را بنویسید