×
×
جدیدترین‌‌ها

پاشنه آشیل مدیریت شهری

  • کد نوشته: 13500
  • تیر 24, 1400
  • نخست نیوز – آن چه مسلم است یکی از مهم ترین کاستی ها و نقاط ضعف مدیریتی در پنج دوره گذشته استقرار شوراهای اسلامی شهر در سراسر کشور حوزه مدیریت منابع انسانی بوده است. با توجه به اینکه ورود و خروج نیروها در شهرداری ها با محدودیت‌های قانونی و سفت و سخت (از جنس آنچه […]

    پاشنه آشیل مدیریت شهری

    نخست نیوز – آن چه مسلم است یکی از مهم ترین کاستی ها و نقاط ضعف مدیریتی در پنج دوره گذشته استقرار شوراهای اسلامی شهر در سراسر کشور حوزه مدیریت منابع انسانی بوده است. با توجه به اینکه ورود و خروج نیروها در شهرداری ها با محدودیت‌های قانونی و سفت و سخت (از جنس آنچه در وزارت خانه ها و سایر نهادهای دولتی وجود دارد) مواجه نیست یا به بیان دیگر در این زمینه راه های مختلفی برای دور زدن و یا تفسیر متفاوت از قانون وجود دارد همواره ترکیب نیروی انسانی و خصوصا ترکیب مدیریتِ سطح کلان شهرداری ها (به ویژه در کلان شهرها) سیاسی، بی نظم و سلیقه ای بوده که این مساله آسیب های فراوانی به کیفیت عملکرد مدیریت شهری در کشور وارد کرده و به پاشنه آشیل مدیریت شهری تبدیل شده است. نشان به آن نشان که در طی سال های مختلف ریزش فراوان نیروهای شهرداری ها چه از لحاظ ترک خدمت پس از اتمام یک دوره شورا و چه از لحاظ مواردی که انحرافات عملکردی از حیث عدم رعایت قانون بوده ضربات فراوانی به حوزه های تخصصی اداره شهر وارد نموده است. اکثرا مسیر ارتقا پیشرفت سازمانی در شهرداری ها شفاف و طبیعی طی نمی شود و این به گروه و یا حزب خاص سیاسی هم محدود نبوده و نیست و گویی فرهنگ غالب همین است. هر چند استثنائاتی وجود داشته و دارد که فرد بر اساس روند طبیعیِ رشد در طول سلسله مراتب سازمانی پیشرفت کرده باشد ولی بیشتر رویکرد همانی بود که عرض کردم. نمی خواهم بگویم گرایش های سیاسی در فرآیند جذب، ارتقا و انتصاب در مناصب مدیریتی نادیده گرفته شود و اساس کار صرفاً بر مبنای صلاحیت، دانش، تخصص و مهارت باشد چون شاید خیلی رویایی و دست نیافتنی باشد. اما به هر حال این که فارغ از نگاه سیاسی عملکرد منابع انسانی سیستم همواره مورد ارزیابی قرار بگیرد و افراد شایسته دیده شوند و امیدوار به پیشرفت باشند هم عادلانه است هم عاقلانه. چرا با پیروزی هر حزبی در شورای شهر باید بخش عظیمی از منابع انسانی نادیده گرفته شوند، استرس پیدا کنند، به حاشیه بروند و کار فقط به همان گروه محدود خودی های شورا واگذار گردد؟ خیلی امیدواریم این رویکرد در دوره جدید شوراهای اسلامی مورد بازبینی قرار گیرد. در این راستا باید با توجه به تورم نیروی انسانی در اکثر شهرداری ها اولا حتی المقدور از ورود نیروهای جدید به بدنه سیستم پرهیز گردد، ثانیاً با سرعت زیاد فرآیند احصا صلاحیت ها و شناسایی نیروهای انسانی فعلی در شهرداری ها صورت پذیرد و سپس بر اساس یک منشور علمی و اخلاقی مناسب هر کسی در جایی که صلاحیت آن را دارد بنشیند. ردای مسئولیت سازمانی نه باید برای افراد بزرگ باشد نه کوچک. بلکه باید هر کسی به اندازه توان و شایستگی خود مسئولیت داشته و پاسخگو باشد. که تحقق این مهم هم عدالت است و شایسته سالاری. خیلی هم سخت نیست هم ممکن است و هم لازم. باید قبول کنیم اصالتِ بخش وسیعی از فعالیت های شهرداری ها کاملا تخصصی، فنی و حرفه ای است که برای آن شاخص تخصص مهم ترین فاکتور در انتصاب مدیران است. اگر قرار باشد نیروهای مجرب و کاربلد سیستم نادیده گرفته شوند وضعیت همانی می شود که الان به وجود آمده است. متاسفانه در سال های اخیر بدنه تخصصی و حرفه ای نیروهای شهرداری ها با همین نگاه حداقلی آسیب های فراوانی دیده اند و با نگاه های سیاسی به حاشیه رانده شده اند. شهرداری ها نیروهای اجاره ای که چهار سال با یک شورا بیایند و بروند نیاز ندارد و نباید به گونه ای عمل کرد که کارمندان با سابقه و متخصص آن به عنوان چرخ پنجم به حساب آیند و به حاشیه رانده شوند.

     

    برچسب ها

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *